لیلی انور: ایرانی‌ها آزادی خود را در شعر یافته‌اند و شاید از همین رو از ترسیم آزادی در نظام سیاسی بازمانده‌اند

میهمان این برنامۀ «چهره‌ها و گفتگوها»، روزگاری را با سیمرغ و مرغان همراه او گذرانده، سخنان آنان را به زبان فرانسه برگردانده، همپا، یا بهتر است بگوئیم همبالِ آنان به جستجوی «راز هستی» پرداخته، بدیدار «رومی» شتافته، از «گنج معنویّت اسلام» پرده بر گرفته، شرحی بر حال و احوال «ملک جان نعمتی»، شاعر و عارف کُرد ایرانی، نگاشته، در باب «خِرَد عصر ما» تامل کرده و «صداهای امید بخش» را بر صفحۀ کاغذ نشانده و پیش روی ما گذاشته است. همۀ آنچه آمد از عناوین کتاب‌های او به وام گرفته شده است. ترجمۀ «منطق الطیر» عطار، گزیده اشعار «رومی»، «گزیدۀ متون عرفانی» نیز از جملۀ آثار اوست. لیلی انور در این گفتگو بویژه از عرفان و ادبیات عرفانی ایران سخن می‌گوید و تاکید می‌کند که در هم تنیدن عشق و عرفان «به شعر فارسی چنان عطر و بوئی بخشیده است که انسان را به وجد می‌آورد». این گفتگو برای نخستین بار در ۴ مارس ۲۰۱٧ از این رادیو پخش شد و اینک بی دخل و تصرف در اختیار کابران قرار می‌گیرد.

لیلی انور، دانشیار زبان و ادبیّات فارسی در مدرسۀ ملّی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی پاریس، نویسنده، مترجم و روزنامه نگار © RFI Persan

میهمان این هفتۀ «چهره‌ها و گفتگوها»، لیلی انور، دانشیار زبان و ادبیّات فارسی در مدرسۀ ملّی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی پاریس، نویسنده، مترجم و روزنامه نگار است. او چنانکه خود می‌گوید کارشناسِ عرفان عاشقانۀ فارسی است و در پهنۀ این سرا فراوان گفته و نوشته است. او با رادیو «فرانس کولتور» و نشریۀ «جهانِ مذاهب» نیز همکاری مستمر دارد.

لیلی انور که در تدوین کتابی به زبان فرانسه با عنوان «چگونه ادبیّات انسان را عوض می‌کند» شرکت داشته، در همین زمینه می‌گوید «این سخن شاید بیشتر شامل ادبیّاتِ عرفانی می‌شود که قادر است روح و جسم و فکر و احساسات ما را عمیقاً متحول سازد، زیرا ادبیات می‌تواند ما را وارد دنیائی سازد که حتی تصور وجودِ آن را نداریم، یعنی پرده‌ها بروی دنیای دیگری باز می‌کند. این امر ادبیات عرفانی و شعر فارسی را بطور کلی در بر می‌گیرد، زیرا به گمان من شعر فا رسی بهر حال معنوی است».

لیلی انور در بارۀ اثرات غنای ادبیات فارسی بر ایرانیان بر این باور است که «ایرانیان منطقۀ آزادی خود را در شعر یافته‌اند و شاید از همین روست که برای آنان یافتن یک نظام سیاسی که در آن به آزادی خود چهرۀ زنده ببخشند دشوار بوده است». او می‌گوید «جوّ سیاسی و اجتماعی در دوران حافظ سخت و دشوار بود، اما او جهان آزاد را در باغ شعر خود می‌ساخت. شاید دلیل اینکه ایرانی‌ها می‌توانند اینهمه تحمل داشته باشند اینست که آنان باغ شعر حافظ را در قلب خود دارند».

لیلی انور تاکید می‌کند که «معنویت» برآمده از دین است، اما نباید «جنبۀ سیاسی دین را حقیقت کامل دین دانست». به باور او «ایمان داشتن به انسان، در واقع ایمان داشتن به خداست و قلب هر انسانی آینه‌ای است که در آن می‌توان خدا را دید» و این چیزی است که او «از عطار و مولوی» آموخته است.

لیلی انور سبب توجۀ ویژه به ادبیات عرفانی ایران در غرب را «قدرت ادبیات عرفانی» می‌داند و تاکید می‌کند که «نبوغ حاضر در ادبیات عرفانی ایران را در هیچ جای دیگر» ندیده است.

لیلی انور که زادۀ ۱۹۶٧ در تهران است، در این گفتگو تاکید می‌کند که از کودکی شیفتۀ «شنیدن زیبائی‌های زبان» فارسی بوده است و از همان هنگام رابطۀ ویژه‌ای با زبان داشته است.

این گفتگو را گوش کنید...

22:23

L'INVITE DE LA SEMAINE Leili Anvar