لندن، هشتم ژوئن ۱۹۴۶ / ۱۸ خرداد ۱۳۲۵: دستۀ کوچکی از سربازان ایرانی در رژۀ عظیمی که برای بزرگداشت پیروزی متفقین بر آلمان نازی برگزار شده، حضور دارند. از نظر احمد قوام، نخست‌وزیر وقت، حضور ایران در این مراسم به معنای رسمیت بخشیدن به نقش ایران در پیروزی متفقین بود.
در جشن بزرگی که بریتانیا به مناسبت پیروزی بر آلمان نازی برگزار کرد، علاوه بر کشورهای متفق و «مشترک‌المنافع»، از همه کشورهایی که به نحوی در پیروزی سهم داشتند، دعوت شده بود.
تنها شوروی و به پیروی از آن یوگسلاوی و لهستان در این مراسم حضور نیافتند. به عقیدۀ مسکو این جشن می‌بایست در برلین برگزار می‌شد.
اما چکسلواکی و کشورهایی چون برزیل، مصر، اتیوپی، یونان، مکزیک، نپال، عراق و البته ایران در این مراسم شرکت کردند.
در برخی منابع گفته شده که در این رژه، سپهبد امیراحمدی – وزیر جنگ وقت – پرچم‌دار هیئت ایرانی بوده است. اما با توجه به عکس‌های موجود تأیید این نکته کار آسانی نیست. محمود جم نیز در مقام وزیر امور خارجه به لندن رفته بود.
برخی رسانه‌های جمهوری اسلامی شرکت هیئت ایرانی در جشن لندن را با دید منفی نگریسته‌اند. از نظر آنها، ایران که در زمان جنگ توسط نیروهای متفق اشغال شده بود، نمی‌بایست در برابر پادشاه و ملکۀ بریتانیا رژه برود.
اما مقامات ایرانی در آن سال‌ها نگاهی کاملاً متفاوت داشتند. از نظر آنان ایران با عهده‌دار شدن نقش «پل پیروزی»، سهم بزرگی در پیروزی متفقین بر دوش گرفته بود.
علاوه بر این، تردید نیست که احمد قوام تلاش می‌کرد تا خاطرۀ تبلیغات گستردۀ غربی‌ها در آغاز جنگ، مبنی بر گرایش ایران به آلمان نازی را از یادها پاک کند. در آن شرایط، ایران با شرکت در جشن پیروزی متفقین جایگاه خود در روابط بین‌الملل را نشان می‌داد.
حدود شش ماه بعد از جشن پیروزی لندن، ماجرای فرقۀ دموکرات آذربایجان در ۲۱ آذر ۱۳۲۵ پایان یافت. برخی مورخان اروپایی رویدادهای آذربایجان را مبدأ دوران جنگ سرد می‌دانند. بدین ترتیب می‌توان سال ۱۳۲۵ (۱۹۴۶ میلادی) را زمانی تلقی کرد که ایران در آغاز جنگ سرد به طور قطعی به اردوگاه غرب می‌پیوندد.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید