طغیان ایرانی: نگاهی از درون
امسال، جشنواره عکاسی خبری "ویزا برای تصویر" که برای سی و پنجمین بار در شهر پرپینیان، در جنوب فرانسه برگزار می‌شود، نمایشگاهی را به عکس‌ها و ویدئوهایی از اعتراضات ایرانیان اختصاص داده است. روزنامۀ لوموند نیز به نوبۀ خود گزارشی دارد از این نمایشگاه که با همکاری دو تن از خبرنگاران این روزنامه - غزل گلشیری و ماری سومالا - تدارک دیده شده است.
نتشر شده در:
روزنامۀ لوموند می‌نویسد بر خلاف سال‌های گذشته، جشنواره "ویزا برای تصویر" امسال جای بزرگی به عکاسان غیرحرفه‌ای اختصاص داده است.
تصویری که برای پوستر اصلی جشنواره انتخاب شده، همان عکس معروفی است که تجمع حیرت‌انگیز ایرانیان را در راه مزار مهسا امینی نشان می‌دهد. نام عکاس معلوم نیست و به نوشتۀ روزنامۀ لوموند، کیفیت عکس نیز چندان خوب نیست، چنان که ژان فرانسوا لوروا، مدیر جشنواره می‌گوید: «کسانی که عکس‌ها را چاپ می‌کنند از انتخاب من خیلی راضی نبودند اما از نظر من، اعتراضات ایران رویداد اصلی سال اخیر بود. این عکس که یک سند واقعی است، مرا منقلب می‌کند. البته مسلماً محتوای عکس بسیار قوی‌تر از فرم آن است.»
لوموند برگزاری یک نمایشگاه کامل از عکس‌های غیرحرفه‌ای از اعتراضات ایران را «رویدادی نادر در جهان عکاسی خبری» می‌داند و می‌نویسد عکس‌ها و ویدئوهایی که از ایران رسیده با دقت و وسواس توسط دو خبرنگار لوموند – غزل گلشیری و ماری سومالا – انتخاب شده‌اند. لوموند می‌افزاید: «در کشوری که نه رسانۀ آزاد وجود دارد و نه خبرنگاران خارجی حق ورود دارند و در عین حال رژیم هر نوع نشانه‌ای از مخالفت را خفه می‌کند، این تصاویر تنها راه نشان دادن جنبش واقعی مردم است.»
غزل گلشیری گوشزد می‌کند که روزنامۀ لوموند از هیچ عکاس حرفه‌ای در ایران استفاده نمی‌کند. ماری سومالا نیز که ایران را به خوبی می‌شناسد می‌گوید: «دلمان می‌خواست که این جنبش را تعریف کنیم و نشان دهیم اما وقتی به دنبال تصویر گشتیم متوجه شدیم که دست آژانس‌های خبری خالی است و فقط عکس‌هایی در دسترس است که توسط رژیم جمهوری اسلامی منتشر شده؛ و بعد خیلی زود فهمیدیم که دیدنی‌ترین عکس‌ها و ویدئوها را باید در شبکه‌های اجتماعی جستجو کرد.»
در ادامه، دو خبرنگار لوموند از فرزاد صیفی‌کاران و پیام الهامی کمک می‌گیرند که در خارج از کشور به جمع‌آوری تصاویر، طبقه‌بندی و آرشیو کردن آنها مشغولند.
همچنین غزل گلشیری به مدت چند ماه تلاش می‌کند تا از طریق شبکه‌های اجتماعی با داخل کشور ارتباط یابد تا بتواند خشم و امید ایرانیان را بهتر منعکس نماید.
بدین ترتیب، با کنار هم قرار گرفتن تصاویر به‌دست آمده که اکثراً با تلفن موبایل گرفته شده، سیر رویدادها و «گاه‌شماری» آنها روشن می‌شود: از بیمارستان کسری و مرگ مهسا امینی، تا انتشار موج اعتراضات در سراسر کشور...
روزنامۀ لوموند می‌نویسد که جنبش اخیر ایران بر خلاف سال ۱۳٨٨ و ٩٨ نه از پایتخت که از کردستان شروع شد و همراه با شعار شاعرانۀ «زن، زندگی، آزادی»، دلاوری وشجاعت زنان ایرانی را نشان داد که روسری‌های خود را می‌سوزانند. با اینحال خبرنگاران لوموند تأکید می‌کنند که «این فقط جنبش زنان یا جوانان نیست. این یک مطالبۀ عمومی و فراگیر برای آزادی‌های فردی است.»
به موازات نمایشگاه عکس، کتابی نیز در این باره منتشر شده که در مقدمۀ آن غزل گلشیری شرح داده است که چگونه به تدریج متوجه قدرت و زور حجاب اجباری شده و دریافته که چگونه جمهوری اسلامی با «یک تکه پارچه» بر زنان ایرانی سلطه یافته است.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید