شاهین نجفی: تلویزیون خصوصی «ایرانیان» نتیجۀ سه دهه جنگ با موسیقی است

بنا به اعلام خبرگزاری برنا، تلویزیون کاملا خصوصی «ایرانیان» قرار است ویترینی برای ارائه آثار مجاز خواننده‌های داخلی باشد تا هنرمندان داخل کشور آثارشان را به مخاطبان داخلی و خارجی معرفی کنند.

شبکۀ موسیقی ایرانیان در مرحله پیش تولید برنامه‌هایش قرار دارد و چنان که خبرگزاری برنا می گوید پیش‌بینی می‌شود، تا سه ماه دیگر به‌صورت رسمی کار خود را آغاز کند.

براساس اصل 175 قانون اساسی، تاسیس هرگونه شبکۀ رادیویی و تلویزیونی در ایران در انحصار صداوسیمای جمهوری اسلامی است؛ اما تیرماه امسال 35 نمایندۀ مجلس طرح یک فوریتی بازنگری در اصل 175 قانون اساسی را برای راه‌اندازی شبکه‌های خصوصی رادیویی و تلویزیونی مطرح کردند. همچنین محمود احمدی نژاد در مراسم آغازبه کار شبکۀ تلویزیونی «شما» نیز بر ضرورت راه اندازی شبکه‌ خصوصی تاکید کرد.

دربارۀ تصمیم دولت برای راه اندازی تلویزیون خصوصی در حوزه موسیقی با شاهین نجفی، خواننده و شاعر ساکن آلمان گفت‌وگو کردیم.

شاهین نجفی می‌گوید: «جمهوری اسلامی دو جنگ سخت‌افزاری و نرم‌افزاری با موسیقی داشت. جنگ سخت‌افزاری‌ به مبارزه با ماهواره، پخش و انتشار سی‌دی‌های موسیقی و کارهایی از این قبیل ختم می‌شد و جنگ نرم‌افزاری با ایجاد شبکۀ ماهواره‌ای خارج از ایران که ادامه می‌یافت که طی آن از بخشی از موسیقی داخل حمایت می شد و در راستای سیاست‌های جمهوری اسلامی حرکت می‌کردند. راه‌اندازی تلویزیون موسیقی هم نتیجۀ نهایی همین سیاست است.»

نجفی دربارۀ موسیقی مورد توجه و حمایت شبکۀ موسیقی ایرانیان معتقد است: «بخش بزرگی از موسیقی داخل ایران نوعی هنر سرسپرده است؛ این‌ها همواره به دنبال مجوز برای پخش آثارشان تحت پوشش جمهوری اسلامی بوده‌اند که قاعدتا از سوی این شبکه مورد پوشش و حمایت قرار می‌گیرند.» این شاعر و خواننده تأکید می‌کند: «این شبکه ممکن است تا اندازه‌ای نتیجه بدهد، اما در درازمدت نمی‌تواند پاسخ‌گوی روح سرکش و تجددخواهی ایرانیان باشد؛ چرا که هنر زیر پوشش او نمی‌تواند از خطوط قرمز پایش را فراتر بگذارد.»

خبرگزاری برنا اعلام کرده بود این شبکه تلویزیونی بازار خوانندگان و رسانه‌های لوس‌آنجلسی را کساد خواهد کرد؛ شاهین نجفی می‌گوید: «من فکر نمی کنم هنرمندان لوس آنجلسی غیر از شکل ظاهری تفاوت چندانی با جریان سرسپردۀ موسیقی داخل ایران داشته باشند. اما یک بخش از موسیقی معترض و آوانگارد وجود دارد که جمهوری اسلامی می خواهد با برجسته کردن موسیقی سرسپرده‌ی داخلی از اثر و میزان توجه به آن بکاهد؛ وگرنه نهایتا جمهوری اسلامی ابایی ندارد چیزی شبیه به تلویزیون های لوس آنجلسی بسازد.»