نامۀ پسر اسامه بن لادن خطاب به علی خامنه ای

پسر بن لادن در آغاز نامۀ خود می نویسد:"سخن برادرانم” عبدالرحمن و عمر”، درباره دستگیری برخی از افراد خانواده ام در ایران و درخواست وی مبنی بر آزاد کردن آنها به گوش شما رسیده است،بدین وسیله من نیز درخواست آنها را تکرار کرده و تأکید می کنم که خانوده ام در ایران هستند.بعد از حمله صلیبی به افغانستان که مخصوصاً خانواده های عرب را هدف گرفته بود و بخصوص در ابتدای آن،خانواده من که اکثرشان زن و کودک هستند مجبور شدند به طور غیر رسمی وارد ایران شوند".

وی در ادامه می نویسد:" بعد از گذشت یک سال از ورود آنها به ایران،دستگاه امنیتی ایران اقدام به بازداشت آنها کرد و خبر آن به ما رسید و ما چندین بار با حکومت ایران نامه نگاری کردیم و علماء و شخصیتهای بارزی را واسطه کردیم تا آنها را آزاد کنند و متعهد شدیم که به ایران باز نمی گردند اما همه این کارها بی فایده بود."

شیخ خالد بن لادن در ادامه به این امر اشاره می کند که چندین بار افراد خانوتده اش از مقامات جمهوری اسلامی تقاضای خروج از ایران را کرده اند اما در جواب مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفته اند."

در پایان پسر اسامه بن لادن خطاب به علی خامنه ای می نویسد:"اگر درباره مشکلات و مصائبی  که خانوده مان در زندانها و بازداشتگاه های خانگی از آن رنج می برند به طوری که منجر به بروز بیماری های روحی و روانی در بین زنان و کودکان شده است تحقیق کنید، بدون شک به سرعت برای آزادی آنها و نجاتشان از این رنج عظیم اقدام خواهید کرد. آیا گناهشان جز این بوده که در راه الله و رضای او مهاجر بودند،آیا ضعف آنها و تحت تعقیب بودنشان از سوی کفر جهانی و غربت و دوریشان از وطن و خانواده شان برایشان کافی نبود؟".