مرگ ماهی‌ها و ترس آدم‌ها؛ این قضیه اقتصاد نیست، قضیه طبیعت است
خستگی، تشویش و پریشان‌خاطری، از ویژگی‌‌های این روزهای "پیتر ولوخ" و بسیاری از همکارانش است. رودخانه "اودر" در مرز لهستان و آلمان، در هفته‌های اخیر چنان از «ماهی مرده و آلودگی» آگنده شده، که کسب‌وکار قایق‌های توریستی را ویران کرده است.
نتشر شده در: : روزآمد شده در
بر اساس گزارش خبرگزاری فرانسه، یک آلودگی وسیع با سرچشمه‌ای که هنوز نامعلوم است، ماهی‌ها را می‌کشد و علاوه بر صنعت ماهی‌گیری، بر زندگی برگزارکنندگان تور تفریحی با قایق نیز اثر می‌گذارد. آلودگی رودخانه اکنون در "سیگاسیس" که در نزدیکی "زیه‌لونا گورا" در غرب لهستان قرار دارد، باعث «افت نود درصدی در شمار درخواست رزرو برای تورها» شده‌است.
در درازای یک ماه، سیصد تُن ماهی مرده‌است
جسد ماهی‌های مرده و متعفن، بر رودخانه شناور است. آتش‌نشان‌ها و ماهی‌گیرها اجساد را از رودخانه جمع‌آوری کرده و با ریختن درون پارچه‌های برزنتی، برای سوزاندن به ساحل روانه می‌کنند.
پیتر ولوخ که با گرداندن گردش‌گرها بر رودخانه روزگار می‌گذراند، می‌گوید: من تازه دارم می‌فهمم که چه اتفاق بزرگی روی داده‌است. دیروز، تمام روز را خوابیدم، زیرا افسرده بودم و نمی‌توانستم تکان بخورم.
به‌گفته مقام‌های لهستان و آلمان، در پنج‌شنبه و جمعه‌ای که گذشت، بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلوگرم ماهی مرده در رودخانه اودر در حوالی بندر سیگاسیس، از آب گرفته شد. آن‌ها می‌گویند که این شمار از حوالی دهم مرداد تاکنون، در مجموع سیصد تن برآورد می‌شود.
جسد گندیده ماهی‌ها هوا را بدبو کرده‌است
بندر توریستی سیگاسیس، اکنون تهی از گردش‌گر است. "لوکاس دوچ" مدیر یک تفرج‌گاه در این بندر با اظهار تاسف می‌گوید که شاید گاهی چند توریست از سر کنج‌کاوی بیایند و نگاهی بیندازند، اما عموما می‌ترسند و نمی‌آیند. این باعث توقف زندگی در منطقه شده‌است.
آقای دوچ می‌افزاید که قبل از آلودگی، آن منطقه سرشار از زندگی بود و در یک تعطیلات پایان هفته، بین پنج تا ده هزار گردش‌گر را جذب می‌کرد. به‌گفته او اما اکنون در فصلی که کسب‌وکار باید در اوج باشد، هیچ درآمدی نیست.
نخستین نشانه‌های آلودگی، در حدود یک ماه پیش در نواحی پایین اودر، ظاهر شد. بعد از حدودا ده روز، این نشانه‌ها در حوالی سیگاسیس نیز دیده‌شد.
هزاران ماهی مرده در آب شناور است
در سرتاسر منطقه، اهالی و آتش‌نشان‌های محلی برای پاکسازی رودخانه شتافتند. اما دولت با تاخیر به آلودگی منطقه واکنش کرد. همین تاخیر، موجی از انتقادها را از سوی مقام‌های محلی و نیز از طرف آلمان، کشور همسایه در پی داشت.
آقای "وویسیچ سولتیس" که شهردار "سوله‌چو" از توابع سیگاسیس است، می‌گوید: «اگر دو هفته زودتر این آگاهی‌ها را داشتیم، آماده بودیم». او می‌افزاید: «امروز ما منتظر داده‌های ملموس و روشن‌تر هستیم. چه اتفاقی افتاده‌است؟ چه زمانی می‌توانیم که بازهم به رودخانه نزدیک شویم؟».
آلودگی‌زایی صنعت کمونیستی و پساکمونیسم
رودخانه اودر که از جمهوری چک سرچشمه می‌گیرد، با گذر از بستری در موازات مرز لهستان و آلمان، به دریای بالتیک می‌ریزد. این رودخانه تا پایان دهه نود میلادی بسیار آلوده بود.آلودگی‌ها میراثی بود از صنایع دوران کمونیستی شرق اروپا.
در اواخر همان دهه، در پی جاری شدن یک سیلاب عظیم، رودخانه، خود را شست‌وشو داد و مردم نیز به سواحل آن بازگشتند.
مردی پنجاه ساله و گیسوبلند که "پیوتر ولوخ" نام دارد و می‌گوید که در گذشته دور، حرکتی را برای بازگرداندن مردم به رودخانه رهبری کرده، از اوضاع کنونی نگران است.
ولوخ می‌گوید: اوضاع در دهه‌های هشتاد و نود وحشتناک بود. ما برای زمانی طولانی کار کردیم تا مردم بیایند، در رودخانه حمام و در ساحل آن استراحت کنند.
او که اکنون دوازده سال زحمت و کار را در یک چشم به‌هم‌زدن ازدست‌رفته می‌بیند، متاسف است: امروز مردم دوباره از رودخانه می‌ترسند. بازگرداندن این اعتماد، دشوار خواهد بود.
رودخانه اودر شبیه به یک فاضلاب صنعتی شده‌است
مالک یک تاکستان واقع در لاز، در یک کیلومتری اودر، که "کریستوف فدوروویچ" نام دارد نیز می‌گوید که رودخانه اودر شبیه به یک کانال فاضلاب صنعتی شده‌است. او با زیر سوال بردن دولت، می‌افزاید که اودر یک بمب ساعتی بوده و آن‌ها به‌خوبی می‌دانستند که بسیاری از تاسیسات صنعتی در "سیلسیا" فاضلاب صنعتی را مستقیما داخل اودر می‌ریزند.
آقای فدوروویچ می‌گوید: ما بازرسی‌های زیست‌محیطی را داریم، اما فکر می‌کنم که این بازرسی‌ها فقط «اجازه تخلیه مستقیم فاضلاب به رودخانه» را می‌دهد.
مقام‌های لهستان و آلمان باور دارند که این فاجعه ممکن است متاثر از یک جلبک کوچک سمی باشد که به‌دلیل تخلیه زباله‌های صنعتی در لهستان، در این رودخانه گسترش یافته‌است.
قضیه طبیعت است، با شعور!
به‌گفته پروفسور "گرزگورز گابریس" رئیس بخش جانورشناسی در دانشگاه زیه‌لونا گورا، آلودگی کنترل‌نشده، به زنجیره‌ای از رویدادها منجر شده که فهم آن از پیش‌تر غیرممکن بوده‌است.
او یادآور شده که علاوه بر ماهی، مرگ بسیاری از موجودات دیگر مانند صدف‌ها نیز مشاهده شده‌است. گابریس می‌گوید اگر معلوم شود که همه این موجودات در حال حذف‌شدن از اکوسیستم هستند، عواقب فاجعه ممکن است تا سال‌ها ادامه یابد.
این متخصص دانشگاه، به رویکرد حاکم در لهستان بر مساله «حفاظت از آب» معترض است. او می‌گوید که در نظر بسیاری از مردم، رودخانه‌ها یک «زیربنای فنی» پنداشته می‌شود.
پروفسور گرزگورز گابریس همچنین می‌گوید که اگر روزی شعار مشهور مبارزه انتخاباتی بیل کلینتون « قضيه اقتصاد است، بی شعور!» بوده، امروز در مواجهه با مسائل اقلیمی باید از شعار «قضیه طبیعت است، بی‌شعور!» استفاده کرد.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید