بخشی از اسناد مربوط به بن لادن منتشر شد

آکادمی نظامی "وست پاینت" آمریکا، روز پنجشنبه گذشته بخشی از اسناد مربوط به گروه القاعده از ماه سپتامبر ٢٠٠٨ تا آوریل ٢٠١١را منتشر کرد.

این اسناد یک مجموعه ١٧٩صفحه ای بزبان عربی را شامل و بطور عمده نامه های الکترونیکی و یادداشت های مربوط به مکاتبات درونی القاعده را در بر می گیرد.

مرکز مبارزه با تروریزم، CTC ، که این اسناد را روی اینترنت قرار داده است در ارزیابی های خود از این اسناد می نویسد با تکیه بر ١٧ سند این مجموعه «خلاف انتظار بسیاری ها، بن لادن سر رشته تمامی گروه های جهادی در جهان را در دست نداشته است.»

بر اساس پژوهش های این مرکز، رهبر القاعده در مواردی از بی کفایتی شماری از این گروه ها ناراضی بوده و نسبت به مصایبی که «برادران» جهادی القاعده بر مسلمانان تحمیل کرده اند اظهار نگرانی کرده است.

در بخشی از اسناد یاد شده، اسامه بن لادن استراتژی گروه جهادی "انور الاولاقی" در یمن را با نگرانی دنبال کرده و از رهبران این گروه خواسته بجای حمله به مقامات دولتی و امنیتی یمن، منافع آمریکا را هدف قرار دهند.

اسامه بن لادن همچنان از اقدامات شاخه دیگر القاعده در عراق مبنی بر هدف قرار دادن شیعیان این کشور نیز نارضایتی نشان داده و یک سخنگوی القاعده خواستار طرد این گروه عراقی از شبکه القاعده شده است.

"لیام کولینس"- رئیس مرکز مبارزه با تروریزم، می گوید: «بی کفایتی گروه های منسوب به القاعده در جلب حمایت مردم، فعالیت های رسانه ای ناشیانه و عملیاتی که موجب مرگ هزاران مسلمان در جهان گردید» موجب ناراحتی بن لادن بوده است.

رهبر القاعده در نامه ای که بتاریخ ٢٦ آوریل ٢٠١١ یعنی یک هفته قبل از کشته شدن او توسط کماندوهای آمریکایی نوشته از قیام های "بهار عربی" در کشور های شمال آفریقا و خاورمیانه یادآوری و خواستار قیام بر ضد رهبران و روش های کشور هایی شده است که از این قیام ها در امان مانده اند.

خبرگزاری رویترز می نویسد بن لادن یک هفته قبل از مرگ خود، در مورد نحوه رفتار گروه القاعده در شمال آفریقا، AQMI ، با گروگانان فرانسوی نیز توصیه هایی داشته و گفته است در صورت لزوم کشته شدن این گروگانان، این کار باید بعد از وقایع لیبی صورت گرفته و حد اقل یکی از آنان، تا زمان برگزاری انتخابات فرانسه زنده نگه داشته شود.

بر اساس اسناد منتشر شده «حمله به غیر نظامیان مسلمان» یکی از موارد دیگری است که موجب تیرگی روابط رهبر القاعده با گروه تحریک طالبان پاکستان شده و در مواردی رهبران این گروه را وا داشته است تا در صدد «رویارویی مستقیم» با رهبر القاعده برآیند.