نتیجۀ تحقیقات دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی: مواد سمی در هیچ‌یک از مدارس کشور پخش نشده است
وزارت اطلاعات در بیانیه‌ای «پیرامون حوادث مدارس کشور»، می‌نویسد که پیگیری این پرونده که «یکی از حساس‌ترین و دشوارترین مأموریت‌های سال گذشتۀ سربازان گمنام امام زمان» بوده، به این نتیجه رسیده که مواد سمی در هیچ‌یک از مدارس کشور پخش نشده اما برخی عوامل غیر سمی موجب ایجاد هراس شده‌اند. وزارت اطلاعات بر عامل «هراس جمعی» (توهم) تأکید دارد.
نتشر شده در:
روز جمعه هشتم اردیبهشت وزارت اطلاعات نتایج پیگیری‌ها پیرامون مسمومیت دانش‌آموزان را در یک بیانیۀ بسیار طولانی منتشر کرد. این پیگیری‌ها تحت مدیریت وزیر کشور و برای پرهیز از ایجاد نگرانی، بدون اطلاع عمومی انجام گرفته است.
بر اساس گزارش وزارت اطلاعات، نخستین مورد مسمومیت در ۱۵ آبان ماه ۱۴۰۱ در شهرستان نور استان مازندران به ثبت رسیده و سپس از اوایل اسفندماه شمار این موارد ناگهان افزایش یافته است.
نویسندگان بیانیه بر کاربرد انواع «روش‌ها و ابزار اطلاعاتی، امنیتی، فنی، انتظامی و آزمایشگاهیِ» برای کشف دلایل تأکید دارند و می‌افزایند که علاوه بر این بررسی‌ها، «کانون‌ها و سوژه‌های مظنون» تحت نظر قرار گرفتند و «تورهای متعدد امنیتی» گسترده شد. آزمایشگاه‌های ویژه وزارت‌خانه‌های اطلاعات و دفاع و سپاه پاسداران نیز به واکاوی مشغول شدند.
اما همۀ این بررسی‌ها ظاهراً به هیچ نتیجۀ جدی نرسیده است. به عنوان مثال «نتیجه بررسی اولین حادثه اعلام شده (شهرستان نور) حاکی بود که یکی از دانش‌آموزان دختر، با هدف به تعطیلی کشاندن آموزشگاه، گاز فلفل در کلاس درس منتشر کرده بود.»
وزارت اطلاعات که کوشیده است از زبانی به ظاهر دقیق و فنی استفاده کند، در نهایت بیانیه‌ای بی‌محتوا و تکراری منتشر کرده که هدف اصلی آن انکار کاربرد هر نوع مادۀ سمی در مدارس کشور است. این بیانیه البته بر تبلیغات «دشمنان نظام» نیز بسیار تأکید می‌کند و می‌نویسد که آنها به ویژه شخص رهبری را هدف گرفته و او را «در کلیه‌ی مسائل و رویدادهای کشور» متهم کرده‌اند.
به طور خلاصه، بیانیه «در ایجاد یا القای بدحالی در آموزشگاه‌های مختلف کشور ۵ دسته از عوامل» را بر می‌شمرد:
- بمبک بدبو که «معمولاً برای شوخی و تفریح‌های ناسالم و نامتعارف» مورد بهره‌برداری قرار گرفته است. اکثر خریداران این بمبک‌ها بازداشت شده‌اند.
- بهره‌برداری از افشانه‌های اشک‌آور و گاز فلفل و نظایر آن در محیط‌های آموزشی به قصد شیطنت، بازیگوشی، دیگرآزاری و تعطیل کردن کلاس‌ها.
- «وجود یک عامل بودار»، مثل «آتش زدن ضایعات در زمین کنار مدرسه و انتشار دود در حیاط آن، استفاده از حشره‌کش، پارک نمودن تانکر حامل ته مانده نفتا کنار یکی از دبیرستان‌ها» و از این قبیل...
- در برخی موارد «وجود اهداف ضدامنیتی و ضدمردمی احراز شده است»: عوامل این اقدامات که قصد ایجاد ناامنی و سپس انعکاس رویدادها را در «شبکه‌های فارسی زبان معاند» داشته‌اند، بازداشت شده‌اند.
- و بالاخره: «عاملِ هراس یا هیستری جمعی»: به نوشتۀ وزارت اطلاعات در این موارد، مردم «به‌طور همزمان تحت تأثیر یک محرک تنش‌زا واقع می‌شوند و به‌طور ناگهانی اعتقاد پیدا می‌کنند که توسط یک عامل خارجی بیمار شده‌اند».
اما وزارت اطلاعات تأکید می‌کند که به رغم این هراس و توهم جمعی، «بررسی‌ها هیچ اثری از توکسین یا عامل شیمیایی را نشان نمی‌دهد».
در بیانیه آمده است که موارد «تمارض با انگیزۀ بازیگوشی و فرار از درس و امتحان»، نیز به تعداد قابل توجهی مشاهده شده است.
توطئۀ دشمنان
وزارت اطلاعات در پایان بیانیه به سراغ نقش آمریکا و ایادی‌اش می‌رود و می‌گوید که دشمنان نظام، «ابلهانه و خام‌اندیشانه، اغتشاشات اخیر را انقلاب نامیدند» و «حملۀ همه جانبه به معظم‌له (خامنه‌ای) و متهم سازی ایشان را در کلیۀ مسائل و رویدادهای کشور، درصدر توطئه‌های خویش قرار دادند».
حتی «بررسی‌های بعدی نشان داده‌اند که از تیرماه ۱۴۰۱ دو کانال و صفحۀ مشخص مبادرت به ارتباط گیری و شبکه‌سازی در میان تعدادی از دانش‌آموزان مدارس اعلام کنندۀ بدحالی در قم کرده بودند.»
به ادعای وزارت اطلاعات، همزمان با اردوگاه دشمن، برخی رسانه‌ها و گروه‌های داخلی نیز تلاش کرده‌اند تا«نظام مظلوم جمهوری اسلامی یا نیروهای بسیجی و جریانات معتقد» را متهم کنند.
به طور خلاصه: «قطعاً شبکه‌ی انتشار مواد مسموم کننده در کشور وجود نداشته اما شبکه‌های متعدد در فضای مجازی (از داخل یا خارج از کشور) به انتشار شایعات و دامن زدن به مدرسه‌هراسی اقدام کرده‌اند.»
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید