میرعابدین کابلی، باستان‌شناس باسابقه ایرانی درگذشت

میرعابدین کابلی، باستان‌شناس ایرانی که کاوش‌هایی در محوطه‌های باستانی ایران در پیش و پس از انقلاب انجام داده بود، درگذشت.

© .

میرعابدین کابلی در ۹ مردادماه سال ۱۳۲۲ در شهرستان بابل به دنیا آمد. او مقاطع مختلف تحصیلی خود را در بابل گذراند و در خردادماه ۱۳۴۳ دیپلم متوسطه خود را گرفت.

کابلی که از دوره‌ دبستان به تاریخ علاقمند بود، در سال‌های دهم و یازدهم متوسطه با کاوش‌های مارلیک آشنا شد که خود جرقه‌ای برای ادامه‌ی تحصیلات دانشگاهی بود. در مهرماه ۱۳۴۳ دانشجوی کارشناسی باستان‌شناسی دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۴۷ بعد از دریافت مدرک کارشناسی و با توجه به رتبه‌ی اول، مهرماه ۱۳۵۱ در مقطع کارشناسی ارشد ثبت نام کرد، اما از ادامه تحصیل انصراف داد.

کابلی فعالیت خود را در اداره‌ی کل باستان‌شناسی از سال ۱۳۵۰ آغاز کرد و از آن زمان در بسیاری از کاوش‌های باستان‌شناسی با مسئولیت‌های مختلف شرکت کرد که از آن جمله می‌توان کاوش‌های هفت تپه، ابوفندوا، بررسی شمال خراسان، شهداد و اولین بررسی مشترک در هلیلان به سرپرستی وی و «پدر مورتنسن»  را برشمرد.

او مسؤولیت‌های معاونت و ریاست پژوهش اداره‌ی کل باستان‌شناسی، مدیریت بخش کاوش‌های باستان‌شناسی و معاونت پژوهشی میراث فرهنگی استان تهران را نیز برعهده داشته است.

از میرعابدین کابلی یک بار در سال ۱۳۹۵ به عنوان یکی از مفاخر میراث فرهنگی ایران تجلیل شد که همزمان با آن، کتابی با عنوان «جشنامه‌ میرعابدین کابلی» نیز رونمایی شد.

مصطفی ده‌پهلوان، رییس مؤسسه باستان‌شناسی دانشگاه تهران با اعلام خبر درگذشت میرعابدین کابلی در صفحه شخصی‌اش در اینستاگرام نوشت: «در سال ۱۳۸۴ با ایشان در سفر به همایش بین المللی شمال و شمال شرق ایران که در شهر گرگان و به همت زنده یاد استاد مسعود آذرنوش و همکاران پژوهشکده باستان شناسی برگزار شد با ایشان و استادان بزرگی چون دیتریش هوف، رمی بوشارلا، برونو جنیتو هم کوپه بودم.»

رییس مؤسسه باستان‌شناسی دانشگاه تهران گفت: «آنها از خاطرات قدیم خود می گفتند و تکه کلام هایی که برایشان خاطره آمیز شده بود مانند تکه کلام دیتریش هوف در کاوش های تخت سلیمان.»

او اضافه کرد: «استاد کابلی گنجینه ای از اتفاقات و خاطرات باستان شناسی ایران را در ذهن و قلب خود داشت. او بسیار جدی و شوخ طبع بود. چند بار او را به موزه مقدم دعوت کردم و خاطرات زیادی از استاد خود محسن مقدم برایمان نقل کرد.»