فقر و رمضان در افغانستان
افغان‌ها در میان وخامت اوضاع اقتصادی و افزایش قیمت مواد غذایی، در تلاش هستند تا برای صرف شام در ماه مبارک رمضان روی سفره‌های خود غذا بیاورند.
نتشر شده در:
عبدالرحیم محمدی ۷۳ ساله دو سال پیش به دلیل خشکسالی روستای خود را در ولایت بادغیس ترک کرد. او اکنون به همراه همسر و چهار فرزندش در حومه شهرک قلعه نو در چادر زندگی می کند. محمدی به دلیل کهولت سن نتوانست شغلی پیدا کند.
همسرش بومونا به عنوان نظافتچی کار می کند تا مقداری پول برای خرج خانواده به دست آورد. او میگوید همسایه‌هایش «گاهی اوقات غذای اضافی مانند برنج، گوشت، دال یا انواع دیگر غذاها» برای افطار شبانه به ما می‌دهند. او می افزاید: "اگر غذا بدهند، ما آن را می خوریم، در غیر این صورت بیشتر اوقات فقط چای و نان می خوریم."
تسلط طالبان در اوت ۲۰۲۱ پس از توقف کمک های خارجی تقریباً یک شبه، میلیون ها نفر را در فقر و گرسنگی فرو برد. تحریم‌ها علیه رهبران طالبان، توقف نقل و انتقالات بانکی و مسدود کردن میلیاردها ذخایر ارزی افغانستان، دسترسی به نهادهای جهانی و پول خارجی را که از اقتصاد وابسته این کشور حمایت می‌کردند، محدود کرده است. امروزه بسیاری از مردم کشور قادر به خرید مواد غذایی برای خانواده خود نیستند.
رمضان نهمین ماه از تقویم اسلامی است. مسلمانان در سراسر جهان این ماه را به عنوان ماه روزه برای بزرگداشت اولین نزول قرآن کریم بر اساس اعتقاد اسلامی گرامی می دارند. در طلوع فجر تا غروب آفتاب، مسلمانان از خوردن، آشامیدن و سیگار کشیدن پرهیز می کنند و بعداً در نماز و اعیاد شب شرکت می کنند.
از زمان به قدرت رسیدن طالبان، کمک‌های جامعه جهانی کمتر شده است ولی هنوز هم ملیون ها تن با کمک های خارجی زندگی میکنند. برنامه جهانی غذا هم، از کمبود بودجه شکایت دارد و از خطر احتمال قطع کمک‌های غذایی میگوید
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید