چرا مردان و جامعۀ ایران به زنان مدیون اند؟

ماجرای اسیدپاشی های اخیر در اصفهان و ایران آخرین پرده از سلسله خشونت های منظمی است که علیه زنان ایران طی 36 سال گذشته اعمال شده است.
فرای جنبۀ حزن انگیز و فاجعه بار خشونت های اخیر علیه زنان که همچون همیشه از پشتیبانی های معنوی و قانونی مجلس و دیگر مراجع و مقامات رسمی حکومتی در ایران بی بهره نبوده اند، مقاومت عملاً یک تنۀ زنان ایران علیه خشونت ها و تبعیض های جنسیتی ستایش آمیز بوده و این حس را در نزد هر ناظر منصفی برانگیخته که نه فقط مردان ایران، بلکه به طریق اوُلی کل جامعۀ ایران در قبال زنان این کشور مدیون اند. مدیون اند به این دلیل که سال هاست زنان را عملاً در رنجی که می برند تنها گذاشته اند. و مدیون اند به این دلیل که ستم علیه زنان ایران به وارونه گویای این حقیقت بوده و هست که مقاومت نیمی از جمعیت جامعه، زنان، اولین و آخرین دژ مقاومت علیه تعدی و تجاوز به حقوق انسان و جامعه به شمار رفته و می رود.
شادی صدر حقوقدان و فعال و مدافع جنبش زنان در مورد معنای سیاسی این "دِین" توضیح داده و گفته است که چرا مبارزه علیه حجاب اجباری از جمله محورهای مهم مقاومت علیه خشونت سازمان یافته در قبال زنان ایران است.