نزدیک به هفتاد کشور جهان بر بالین بحران سوریه

نمایندگان نزدیک به ٧٠ کشور جهان البته بدون چین و روسیه به منظور یافتن راه حلی برای بحران سوریه در تونس گرد آمدند.
کشورهای عضو اتحادیۀ عرب و اتحادیۀ اروپا، آمریکا و ترکیه و گروه های تشکیل دهندۀ اپوزیسیون سوریه از جمله شرکت کنندگان در این گردهمائی هستند که تنها چند ساعتی به درازا خواهد کشید.
از سوی دیگر دیروز (پنجشنبه) در ژنو اعلام شد که کوفی عنان، دبیرکل پیشین سازمان ملل متحد، به عنوان "نمایندۀ مشترک سازمان ملل متحد و اتحادیۀ عرب" مأموریت یافته است که در راستای یافتن راه حلی برای بحران سوریه بکوشد.
راه اندازی یک برنامۀ کمک های بشردوستانه، آغاز روند به رسمیت شناختن اپوزیسیون سوریه و پشتیبانی از روند گذار به "مردم سالاری" (دموکراسی) از جمله مسائل مطرح در نشست تونس خواهد بود.
یافتن راهی برای شتافتن به یاری مردم سوریه و به ویژه مردم شهر حمص، گرانیگاه خیزش مردم سوریه علیه رژیم بشار اسد، که در دوهفتۀ اخیر هدف گلوله باران ارتش و نیروهای امنیتی با استفاده از جنگ افزارهای سبک و سنگین از جمله تانک های ارتش بوده است، برای شرکت کنندگان در گردهمائی تونس از فوریت و اولویت برخوردار است.
کوفی عنان دبیرکل پیشین سازمان ملل، نیز به نوبۀ خود ابراز امیدواری کرد که تمامی طرف های درگیر در بحران سوریه به گونه ای تمام عیار با او همکاری کنند.
این درخواست همکاری کوفی عنان با واکنش مساعد و مثبت مسکو رو به رو شد.
وزارت امورخارجۀ روسیه در بیانیه ای که بر روی سایت اینترنتی این وزارت خانه قرار گرفت اعلام کرد آمادۀ همکاری تنگاتنگ با کوفی عنان است.
در این میان، فعالان ضد رژیم سوریه که در تشکل های سیاسی و سازمان های غیر دولتی گردآمده اند از کشورهای شرکت کننده در نشست تونس خواستند بیش از آن که حرف بزنند عمل کنند.
سرکوب خونین مردم از سوی رژیم سوریه طی نزدیک به یک سال بیش از ٧٦٠٠ کشته از خود بر جای گذاشته است.

در گفتگوئی با مهرداد خوانساری، تحلیل گر سیاسی و کارشناس مسائل خاورمیانه در لندن، نظر او را در مورد امکان موفقیت این کنفران پرسیدیم.

به با ور مهرداد خوانساری با توجه به عدم حضور کشورهائی چون روسیه، چین و جمهوری اسلامی ایران در کنفرانس بین المللی دوستان سوریه نمی توان انتظار اقداماتی ملموس از این گردهمائی را داشت.

این کارشناس جهان عرب معتقد است که مهم ترین دستاورد گردهمائی تونس جنبۀ تبلیغاتی آن یعنی جلب توجه بیشتر افکار عمومی جهان به سوی اوضاع در سوریه و وضعیت نامساعد مبارزان سوری است.

از نظر  امکان اجرای یک طرح کمک های بشر دوستانه نیز مهرداد خوانساری تأکید می کند که اگر غرض صرفاً رساندن کمک های بهداشتی و پزشکی باشد احتمالاً دولت سوریه نیز با آن موافق است اما اگر در چارچوب کمک بشر دوستانه داده ها و معادلات سیاسی دستخوش تغییر و دگرگونی شود امکان اجرای آن وجود نخواهد داشت.

سرانجام این که انتصاب کوفی عنان به عنوان نماینده یا فرستاده مشترک سازمان ملل واتحادیۀ عرب به سوریه   را نیز مهرداد خوانساری گامی میداند که مغایر خواست پیشین کشورهای غربی وعربی است که مشروعیت بشار اسد را به زیر سوأال برده و خواستار کناره گیری او شده اند.

مهرداد خوانساری می گوید مأموریت کوفی عنان مستلزم دیدار و گفتگوی او با رهبران سوریه از جمله بشار اسد است و این تماس ها تأییدی بر مشروعیت اسد خواهد بود.