ناصره مصدق، یکی از نادرترین و تنها قصه گوی ایرانی است که دست کم از 22 سال پیش، کودکان فرانسوی را در مکان های مختلف ، مدرسه ها، بیمارستان، زندان، مراکز فرهنگی و کتابخانه ها، با قصه های ایرانی و داستانهای شاهنامه که به دوزبان می خواند، آشنا کرده است.
ناصره مصدق که قرار بود در روز آغاز کار فستیوال قصه در تآتر "مانداپا"، در روز 11 ژانویه، برنامه ای را همراه با دو موزیسین اجرا کند، به دلیل راهیپیمائی بزرگ در پاریس و در فرانسه برای دفاع از آزادی بیان، در پی کشتار روزنامه نگاران و کاریکاتوریست های "شارلی هبدو"، این برنامه را لغو کرد.
او به تازگی کتابی را، زیر عنوان "ماجراهای نخودی" توسط انتشاراتی "لارماتان" راهی بازار کرده که در آن ماجراهای نخودی همراه با تصویر های "سس" روایت می شود.
ناصره مصدق پیش تر "کدو قلقله زن" و "اولدوز عروسک"، نوشته صمد بهرنگی، را همراه با تصاویری زیبا، منتشر ساخته بود.
از "ناصره مصدق" خواستم از تجربه و دستاوردهای این سالهای دراز کار با قصه های ایرانی برایمان بگوید :
گفتگو با ناصره مصدق
گفتنی است که مرکز "مانداپا"، با سالن کوچک خود در محله سیزدهم پاریس، از سالها پیش رقص و موسیقی هند و پاکستان، کشورهای خاور دور و ایران را، در فضائی کاملأ غیر متعارف نسبت به تآتر های دیگر، ارائه می کند.
این مرکز که قرار بود در روز 11 ژانویه کار خود را با "داستانها و موسیقی ایران"آغاز کند و در آن "ناصره مصدق"، قصه های خود را همراه با بهکامه ایزد پناه، سه تار و رسول بابائی، تنبک ارائه نماید، اما به دلایلی که پیش تر گفته شد، این برنامه لغو گردید، از سالهای 80 به این سو جای ویژه ای را به قصه و قصه گوئی داده از این راه مشتریان برنامه هایش را به کشف گنجینه های کشورهای مختلف دعوت می کند.
این فستیوال که " دور دنیا با 80 قصه" نام دارد، تا 14 فوریه 2015 ادامه خواهد داشت،
جعفر پناهی و سه ایرانی دیگر در 65 امین فستیوال برلن
فستیوال برلن که به شکلی تدریجی شماری از فیلم های بخش های مختلف خود را اعلام می کند، خبر از شرکت " تاکسی"، آخرین فیلم جعفر پناهی، کارگردان ایرانی، در بخش مسابقه ای 65 امین برگزاری خود را داد.
در میان نام کارگردانان 8 فیلم برگزیده تا امروز، نام "ورنر هرچوگ"، کارگردان آلمانی، با فیلم "ملکه کویر" و و "بنوآ ژاکو"، کارگردان فرانسوی، با فیلم "خاطرات یک زن نظافت چی" ، دیده می شود.
در بخش "پانوراما" که همه فیلم هایش برگزیده شده اند و 34 فیلم داستانی از 29 کشور را در بر می گیرد، فیلم "پریدن از ارتفاع کم"، ساخته حامد رجبی، گنجانده شده که تولید ایران و فرانسه است.
فیلم "مادر قلب اتم "، ساخته علی احمد زاده، در بخش "فوروم" و فیلم کوتاه "ماهی سرخ شده"، ساخته لیلا خلیل زاده در بخش "جوانان" یا "کا پلوس" قرار داده شده که اعضای هیأت داوری اش همسن کسانی هستند که فیلم برای آنها ساخته شده است.
برلیناله همچنین از "ویم وندرز"، کارگردان آلمانی، با دادن یک خرس طلائی برای یک عمر دستاورد هنری به وی، بزرگداشت به عمل می آورد.
باز گردیم به جعفر پناهی که در سال 2012 جایزه " ساخاروف"را ربود، که توسط پارلمان اروپا به مدافعین حقوق بشر داده می شود. او در سال 2013 جایزه خرس نقره ای همین فستیوال را برای سناریوی فیلمش "پرده" ربود.
شایسته یاد آوری است که جعفر پناهی به حرم تهیه مستندی از اعتراضات و ماجراهای انتخابات بحث برانگیز ریاست جمهوری در سال 2009، به شش سال زندان و 20 سال محرومیت از ساختن فیلم و برون رفتن از کشور محکوم شد.
با این وجود، فیلمی مشترک از او و مجتبی میر تهماسب، مستند ساز، به نام "این یک فیلم نیست" در فستیوال کن سال 2011 سر در آورد.
پس از آن، علیرغم محدودیت هائی که او در فیلمش "این یک فیلم نیست" از آنها سخن می گوید، باز هم توانست فیلم "پرده" را در چندین فستیوال و از جمله فستیوال برلن که از آن یاد شد، به نمایش در آورد.
فستیوال برلن از روز 5 تا 15 فوریه در این شهر جریان خواهد داشت.
"وحشی های نو" چه کسانی هستند
فیلم "وحشی های نو"، فیلمی در شش بخش، ساخته "دامین سیفرون"، کارگردان آرژانتینی، به روی پرده سینما ها آمد.
این فیلم که با طنز بسیار معضلات اجتماعی و منفجر شدن افراد معمولی را در برابر دشواریهای بی منطق نشان می دهد، این حسن را دارد که با نفسی تازه قصه گوئی می کند. ما در آن واکنش های انسانهای جان به لب آمده را می بینیم که بسیار شبیه خودمان هستند و هر بیننده ای بخشی از این گونه برخوردها را تجربه کرده است.
علت موفقیت فیلم در این است که به شکلی بسیار خوب وطبیعی بر دشواریها انگشت می گذارد. او درون انسانهای مدرنی را نشان می دهد که همه روزه با دشواریهای اداری، غیر منطقی بودن شماری از قوانین و نیز بری ماندن دولت مردان و یا ثروتمندان فاسد، روبرو هستند و با وحشی گری به این بی عدالتی ها پاسخ می دهند. یا در واقع با الهام از سبک "دینو ریزی"، کارگردان ایتالیائی که در سال 1963، فیلمی چند بخشی به نام "دیو و دد ها"، با شرکت "ویتوریو گاسمن" ساخت، "دامین سیفرون" میخواهد نشان دهد که چگونه انسانهای عادی به جانوری وحشی تبدیل می شوند.
یکی ازعلل کار آئی فیلم، بازیگران آن هستند که در صدر آنان "ریکاردو دارین" قرار می گیرد که ازاو به عنوان "جرج کلونی" آرژانتین نام می برند.
"دامین سیفرون" در مورد شخصیت های فیلمش می گوید : من به دور وبرم نگاه کردم و از آنچه می دیدم الهام گرفتم. شخصیت های این فیلم تلاشی برای تغییر جهان نمی کنند چرا که هر کدام از آنها به گونه ای دریک قفس زندانی هستند. آنها به سگ هائی می مانند که غذای کافی به آنها داده نمی شود و هر از گاهی هم با یک چوب کتک می خورند و خشمگین می شوند. اما سر انجام روزی این سگ ها گاز می گیرند.."
"دامین سیفرون" که 40 سال دارد، تا کنون دو فیلم بلند و دو سریال برای تلویزیون ساخته است. او که دائم سناریو می نویسد، به ژانری پرداخته که از مد افتاده است. بدین معنا که جز فیلم هائی با بخش های کوتاه ساخته کارگردانان مختلف، دیگر چنین فیلم هائی را از یک کارگردان نمی بینیم. اما به خوبی از پس این کار بر می آید.
"اتم اگویان" در بند، "دربند" می ماند
"
اتم اگویان"، کارگردان ارمنی تبار کانادائی، که سالهاست مورد توجه فستیوال های مهم و به ویژه فستیوال کن است، با آخرین فیلم خود "دربند" یا "اسیر"، به روی پرده سینما ها آمد.
"دربند"، فیلمی است که به یک معضل اجتماعی، یعنی ربودن کودکان توسط کودک آزاران و فعالیت این افراد از راه شبکه های نیرومند و به کمک اینترنت، می پردازد.
"اتم اگویان"، افزون بر نشان دادن ناهنجاریهای روانی مرتکبان این جنایت ها، به شرایط روحی دشوار و سوگی می پردازد که خانواده های کودکان ربوده شده و مورد آزار جنسی قرار گرفته،با آن روبرو می شوند
علیرغم این سوژه داغ و تکان دهنده، سینماگربا استفاده سرسام آور از موسیقی، کندی های بی جا و دیالوگ های شعاری، از فیلمش ، معجونی در خور سریال های اجتماعی-اخلاقی تلویزیونی می سازد.
گفتنی است که فیلم "آرارات" او، که درسال 2002 با سوژه کشتار ارامنه توسط دولت عثمانی ساخته شد، سرو صدای بسیاری کرد.
از این رو، این سینماگر، چندی پیش، تسلیت رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه، به بازماندگان و فرزندان قربانیان کشتار دسته جمعی ارامنه توسط ترکیه، را نپذیرفت
این نخستین باری بود که یک مقام ترک، به شکل روشن از درامی سخن می گفت که به گفته ارمنیان، 1،5 میلیون و به گفته مقامات ترک 500.000 کشته داشته است.. چانه زنی بی مناسبت و بی جا.
کانادا یکی از 20 کشوری است که کشتار ارامنه را به رسمیت شناخته است.
مرگ "آنیتا اکبرک"، بمب جاذبه جنسی
در روز 11 ژانویه، یعنی روز راهپیمائی های عظیم در فرانسه، "آنیتا اکبرگ"، هنرپیشه ای که با ظاهر شدن در صحنه ای از فیلم "زندگی شیرین"، ساخته "فدریکو فللینی"، به معروفیت رسیدو نخل طلای فستیوال کن سال 1960 را برایش به ارمان آورد، در 83 سالگی، در رم درگذشت. پیامد های کشتار روزنامه نگاران و کاریکاتوریست ها که همه خبرهای دیگر را به حاشیه راند، خبر مرگ این هنرپیشه را هم، که در شرایط عادی به گونه ای دیگر پوشش می یافت و دست کم فیلم "زندگی شیرین" را از تلویزیونها نشان می دادند، به گونه ای به گوشه ای راند.
او که چون سکس سمبل های دیگر شماری از مردان جهان را به رویا وادشته بود در 1931 در شهر "مالمو" در سوئد زاده شد و درسال 1950 لقب ملکه زیبائی کشورش را به دست آورد.
"آنیتا اکبرگ" سپس در آمریکا به کار مانکنی پرداخت و نقش های کوچکی در فیلم های استودیوی "یونیورسال" ایفا کرد.
پس از سپری کردن پنج سال در هالی وود، و ایفای نقش هائی از جمله در "جنگ و صلح"، ساخته "کینگ ویدور" درسال 1956، نقش وی در کنار "مارچلو ماسترویانی" در سال 1960، در فیلمی که یاد شد، جهشی به حرفه سینمائی "آنیتا اکبرگ" داد. صحنه فراموش نشدنی این فیلم که او را با لباسی دکلته در حوضچه فواره "تروی" در رم نشان می داد از هنرپیشه ای که "کوه یخ" نامیده می شد، یک "بمب سوئدی" ساخت.
فللینی درباره "آنیتا اکبرگ" می گفت که : "زیبائی کودکانه ی او چشم را خیره می کرد. رنگ ماه گون پوستش، رنگ آبی روشن و سرد چشمانش، بلوندی موهایش، سرزندگی و شادی طبیعی اش از او موجودی خارق العاده و اثیری و در عین حال متآثر کنند و مقاومت ناپذیر می ساخت."
"آنیتا اکبرک" که در ایتالیا زندگی می کرد، در فیلم هائی چون "با در بسته"، ساخته "دینو ریزی" (1961)، "هفت زن"، ساخته "ویتوریو ده سیکا" (1967) و چند فیلم دیگر بازی کرد. اما پس از سال 1970 کم کم کار حرفه ای اش رو به خاموشی رفت. باز هم در سال 1978 ، با کم کردن 25 کیلو از وزنش، به سینما بازگشت و در فیلم "خواهر روحانی قاتل" ظاهر شد که ماجرای واقعی یک خواهر روحانی بلژیکی را به تصویر می کشید که حدود پنجاه بیمار یک کلینیک را کشته بود.
بار دیگر "فللینی" هم نقش خود وی را در فیلم "اینترویستا"، در کنار "مارچلو ماسترویانی"، به او سپرد.
در سال 2002 ، "آنیتا اکبرگ" در یک سریال تلویزیونی نقش آفرینی کرد و در سال 2011 رسانه ها خبر دادند که این هنرپیشه، در هشتاد سالگی، از بنیاد "فللینی" تقاضای کمک مالی کرده است. پس از آن او در خانه سالمندان جای داده شد و در تنهائی درگذشت.
"آنیتا اکبرگ" دوبار ازدواج کرده وطلاق گرفته بود که نخستین "آنتونی استیل"، هنرپیشه انگلیسی و دومین "ریک وان ناتر"، هنرپیشه آمریکائی بودند.
گشایش سالن "فیلارمونی" پاریس
سرانجام پس از 7سال انتظار، سالن بزرگ کنسرت "فیلارمونی" پاریس با گنجایش 2400 نفر، در روز 14 ژانویه، توسط فرانسوآ هولاند، رئیس جمهوری فرانسه گشایش یافت.
این پروژه استثنائی، که یک چهارم قرن پس از گشایش اپرای "باستیل" در سال 1989، به سر انجام می رسد، قرار بود در سال 2006 پایان پذیرد اما دیر کرد های بسیار ، پایان این کار را به امروز کشاند.
از این رو، آرشیتکت آن "ژان نوول" معروف، با گله مندی از این که این گشایش باز هم پیش رس است و شماری از کارها پایان نپذیرفته و این که او را از هدایت کار ها طی این سالها کنار گذاشته بودند و به همین دلیل دیر کرد به وجود آمده، در مراسم گشایش شرکت نکرد.
نا گفته نماند که کارگران تا روز پیش از گشایش و حتا لحظه گشایش در حال کار بودند و ارکستر ملی پاریس هم در میان آثار گچ و رنگ به اجرا پرداخت. به هر رو ظریف کاریها هنوز ماهها در ساختمانی ادامه خواهد داشت که هزینه ساختمانش، در زمان گشایش پیش بینی شده آن در سال 2006، 200 میلیون یورو برآورد شده بود در حالی که امروز مخارج به شدت افزایش یافته به 386 میلیون یورو رسیده است.
به هر رو سالنی که گفته می شود آکوستیک آن تک است ، بدین معنا که صدای هر گونه ارکستر وسازی را بدون خدشه منعکس می سازد، بسیار مورد توجه حضاری قرار گرفت که جذب آرشیتکتور مدرن ساختمانی شدند که بزرگترین سالن کنسرت موسیقی کلاسیک در پاریس به شمار می اید، در عین حال به دلیل طراحی درونی اش، با بالکن های مواج و ارکستری که در میان قرار می گیرد و هیچ تماشاگری بیش از 32 متر از رهبر ارکستر فاصله پیدا نمی کند، فضائی خودمانی به وجود می آورد.
با این حال، آکوستیک این سالن، که به کمک چهره های مهم جهانی "آکوستیک" ممکن شده، در ماههای آینده همچنان تست خواهد شد و موزیسین ها هم می بایستی خود را با جایگاه ارکستر و این اکوستیک تطبیق دهند.
حدود 500 موزیسین، که در دو ارکستر و سه آناسامبل می نوازند، از 6 سالن تمرین، 10 استودیو، یک کافی شاپ، یک رستوران این "فیلارمونی" استفاده خواهند کرد. کارگاههای آموززشی و یک سالن نمایشگاه هم در آن پیش بینی شده است.
مخالفان این طرح به بزرگی و محله اش، محله مردمی پاریس 19 ، ایراد می گیرند که از مرکز پاریس و مکان هائی چون سالن "پلییل"، دور است که علاقمندان به موسیقی کلاسیک در آن ها زندگی می کنند.
"فرانسوآ هولاند"، رئیس جمهوری فرانسه ، که درآغاز سخنان خود ، با اشاره به قتل کاریکاتوریست ها و روزنامه نگاران "شارلی هبدو" گفت "فرهنگ در خطر قرار دارد و تروریست ها هم فرهنگ را هدف قرار داده بودند"، به این ناخشنودان هم تلنگری زد و از سالنی تعریف کرد که قرار است همه گونه موسیقی و ربرتوآر را در اختیار مردم طبقات مختلف بگذارد.
وزیر فرهنگ، خانم "فلور پلرن" هم از ابتکارهای های "فیلارمونی" برای تعطیلات آخر هفته به منظور جذب جمعیتی که چندان عادت رفتن به سالن های موسیقی کلاسیک را ندارند، و برگزاری نمایشگاهها و همچنین بهای کم بلیط سخن گفت .
طی این نخستین تعطیلات هفتگی ، درهای فیلارمونی به رایگان به روی عموم باز خواهد بود و از جمله کنسرت 101 پیانیست به رهبری "لانگ لانگ" چینی، که خود پیانیست نیز هست، اجرا خواهد شد.
رئیس فیلارمونی، "لوران بیل" ، که روی یک میلیون بازدید کننده درسال حساب می کند، ناچار است با یک بودجه 30 میلیون یوروئی که 6 میلیون نسبت به بودجه پیش بینی شده کاهش داشته، کنار بیاید.
کر ارتش سرخ هم "هپی" را اجرا کرد
ترانه بسیار شاد "هپی"، ساخته "فارل ویلیامز" که توسط بسیاری در سراسر دنیا اجرا شده و برای جوانان ایرانی هم چندی پیش درد سر آفرید، گروه "کر" ارتش سرخ را هم بی تفاوت نگذاشت.
گر چه این گروه کر مدتی است خوانندگان سبک های مختلف دنیا را همراهی می کند و پیش تر نیز ترانه "گت لاکی"، گروه "دفت پانک" را اجرا کرده بود، طی این هفته و به مناسبت جشن های سال نوی مسیحی، این اجرا را که با صحنه های طنز آمیز نیز همراه است، در "یو تیوب" منتشر کرد.
صداها و اجرای خوب خوانندگان بسیار حرفه ای این گروه جلوه تازه ای به این ترانه می بخشند.
https://www.youtube.com/watch?v=Bo86o0C6ZH0
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید