سینمای ایران، امسال جز دوچهره، آنهم در هیات های داوری، نماینده ای در بخش های مختلف فستیوال کن نداشت.
این دوچهره، عباس کیا رستمی، کارگردان و لیلا حاتمی، هنرپیشه بودند که یک رئیس هیآت داوران بخش فیلم های کوتاو وسینه فونداسیون و دومین، ژوری بخش مسابقه ای اصلی بود.
نظر به این که در برنامه ای که درپایان سال گذشته میلادی، زیر عنوان "فوکوس بر سینماگران زن ایرانی، توسط "فری ملک مدنی"، مدیر انجمن فرهنگی-هنری "ار کانتا" در بروکسل، فیلم هائی از زنان سینماگر و به ویژه مستند ساز ایرانی به نمایش در آمد که هر کدام از زاویه ای به مسائل ایران می پرداخت، در میز گردی، پرسش هائی را در پیوند با جایگاه زنان سینما گر در ایران، دشواریها، تامین بودجه، نگاه زنان به جامعه و سانسور... با شماری از آنها مطرح کردم.
در آن برنامه میز گردی با شرکت "کتایون شهابی"، مدیر شرکت "نور پیکچر"، فرناز جمشیدی مقدم، یاسمن تورنگ و مژگان ایلانلو، مستند ساز و همچنین عسل باقری، نشانه شناس و پژوهشگر درسینمای ایران تشکیل گردید.
بر پایه شماری از پرسش هائی که در آن میز گرد مطرح شد، من هم میز گردی با شرکت "کتایون شهابی"، "عسل باقری" و " فرناز جمشیدی مقدم" که شش فیلم ساخته، تشکیل دادم و در آغازاز آنها خواستم بگویند سینمای مستند در کشوری چون ایران که برای فیلم های داستانی اش معروف است چه جایگاهی دارد. کتایون شهابی نخستین کسی بود که به این پرسش پاسخ داد .
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید