دسترسی به محتوای اصلی
زمینه ها و دیدگاه ها

زبان فرانسه در ایران و افغانستان

نتشر شده در:

در این آخر هفته، در شهر داکار در سنگال، پانزدهمین اجلاس سران سازمان کشورهای عضو فرانکوفون برگزار شد. کشورهای فرانکوفون، یعنی کشورهایی که در آن به زبان فرانسه تکلم میشود.

تبلیغ بازرگانی

زبان فرانسه یا زبان فرانسوی از نقطه نظر تعداد کسانیکه با آن آشنایی دارند، پنجمین زبان دنیا است و در میان ۵۷ کشور عضو و بیست کشوری‌که به عنوان ناظر در مجالس این سازمان شرکت میکنند، زبان فرانسوی ۲۷۴ میلیون گوینده دارد. علاوه بر کشورهای فرانسوی زبان، مانند فرانسه بلژیک، کانادا و سویس، بسیاری از کشورهای افریقایی و همچنان بعضی از کشورهای دیگر، به دلایل تاریخی وارد فرانکوفونی شده اند.

موضوع میز گرد امشب ما، حضور زبان فرانسوی، در دوره های مختلف  در ایران و افغانستان است و مهمانان این برنامه، عبارتند از آقایان نجیب منلی، نویسندۀ افغان، علی رضا مناف زاده، پژوهشگر ایرانی در علوم اجتماعی و اتیان ژیل، استاد سابق لیسۀ عالی استقلال و فعلاٌ رئیس انجمن دوستی افغانستان و فرانسه.

با یاد آوری از عدم شرکت کشور الجزایر در این اجلاس، که دلیل آن این گفته شده است که به نظر آنان، «فرانکوفونی» چیز دیگری نیست، جزء یک حربه در دست دیپلماسی فرانسه، از حاضرین میپرسم که برای شما فرانکوفونی چیست ؟ آیا شما هم فکر میکنید که فرانکوفونی حربه‌ایست در دست امپریالیسم فرانسه؟

آقای نجیب منلی میگوید که فرانکوفونی عبارت از اجماع کشورهای است که در گذشته مستعمرۀ فرانسه بوده اند. و زبان فرانسوی را به عنوان زبان رسمی خود قبول کرده اند. اعتراضاتی هم که صورت میگیرد، شاید ریشه در همین مسئله داشته باشد. ولی اشتراک در فرانکوفونی، همچنان، یک بعد انسانی دارد. یعنی اینکه یک نوع گردهم آیی بر اساس ارزش‌ها است، ارزش‌های دمکراسی، همدیگر پذیری و ارزش های دیگر از این قبیل.

آقای مناف زاده در مورد ایران میگوید که در سال ۱۹۲۸ مدرسۀ رازی، که یک مدرسۀ ایرانی فرانسوی بود، تاسیس شد. مدرسۀ رازی، بسیار اسم و رسم داشت و کادر های زیادی به جامعه تحویل داده بود. ولی در سال ۱۹۸۰، رژیم جمهوری اسلامی این مدرسه را ملی کرد. در ایران در این زمان، فرانسوی به سایه رانده شد و انگلیسی جایگزین فرانسوی شد. آقای مناف زاده از شخصیت های زیادی در ایران یاد آوری میکند که فرانسوی زبان بودند.

آقای ژیل تصریح میکند که در طول تاریخ، درخواست ایجاد مکاتب و مدارس فرانسوی، در افغانستان، از سوی خود کشور صورت گرفته است. امان الله خان خودش خواهان این شد که لیسۀ امانیه ایجاد شود، لیسۀ امانیه که بعد ها به نام لیسه استقلال یاد شد. درخواست خود فرانسوی ها بیشتر در ساحۀ باستان شناسی بود. امروز هم فرانسوی ها زیاد علاقمند توسعۀ زبان فرانسوی در افغانستان نیستند چون فکر میکنند که زبان انگلیسی برای افغان ها ضروری تر است نسبت به زبان فرانسه.

شرکت کنندگان این میز گرد، در ادامه، به جوانب مختلف موضوع میپردازند. آقای منلی از تاریخ فرانکوفونی و آنچه در این مورد در سالهای قدیم در دانشگاه های فرانسه گفته میشد یاد آوری میکند و آقای مناف زاده، گرایشات فرانسه دوستی ایرانی ها را در قرن های گذشتۀ ایران هم، تشریح میکند و آقای اتیان ژیل، از مکتب فرانسوی زبان جلال آباد صحبت میکند.

 میز گرد با آقایان نجیب منلی، علی رضا مناف زاده و اتیان ژیل.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

بخش‌های دیگر را ببینید
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.