دسترسی به محتوای اصلی
ایران

رقص و آواز باید در مهدکودک های استان تهران حذف شوند

ولی الله نصر، مدیر کل بهزیستی استان تهران، گفته مهد کودک ها نباید به آموزش آنچه او برنامه های غیراخلاقی یعنی رقص و آواز خوانده بپردازند

تبلیغ بازرگانی

این مقام مسئول به این اشاره دارد که برنامه های کاری مهدکودک ها تدوین و برایشان ارسال شده زیرا این برنامه ها باید در راستای موازین اسلامی و شرعی باشد.
مدیرکل بهزیستی تهران بدون دادن جزئیات بیشتر در مورد این که "برنامه های غیر اخلاقی" چیست گفت که با متخلفین "برخورد شدیدی" صورت خواهد گرفت.
این نخستین بار نیست که مقامات مسئول درباره ممنوعیت آنچه برنامه های غیر دینی و غیر اخلاقی می خوانند، در مدارس و دانشگاهها سخن می گویند.
احمد اسفندیاری، سرپرست سازمان بهزیستی هم سال گذشته اعلام کرده بود که برای اجرای آموزش‌های دینی در مهد کودک ها تلاش خواهد شد و خبر از فعال شدن مهدکودک های مساجد و قرآنی داده بود.
سال گذشته نیز رسانه های ایران از اعمال سیاست‌های "تفکیک جنسیتی" در مهد‌کودک ها و دوره‌های پیش‌دبستانی خبر دادند.
از سعید پیوندی استاد جامعه شناسی آموزش و پرورش دانشگاه استان "لورن" فرانسه پرسیدم در حالی که در همه جا رقص و آواز یکی از عوامل پرورش کودکان به شمار می آید و در فرانسه بحث پیرامون این که آیا نباید یک ساعت موسیقی به برنامه مدارس افزود در گرفته، از پیاده کردن یک چنین طرحی چه برداشتی می توان کرد ؟
بار دیگر از سعید پیوندی پرسیدم با در نظر گرفتن افزایش واپس گرائی و از جمله سخنان حجت‌الاسلام محمد حسن نبوی، معاون تبلیغ حوزه های علمیه که گفت اختلاط پسر و دختر در دانشگاه آزاد ناهنجاری‌های فرهنگی به وجود می‌آورد و این که وزارت آموزش و پرورش، تابستان گذشته ، با ارسال بخشنامه‌ای اعلام کرده بود "اختلاط نوآموزان دختر و پسر در کلاس‌های پیش‌دبستانی و مهد‌های کودک ممنوع است " آین چنین جدا سازی ها به چه دلیل انجام می گیرد ؟ ‌
دیگر این که در جامعه ای که بنا به خبر ها افسردگی در آن گسترش یافته، مبارزه با هنر یا هر پدیده شادی آفرین یا شادی زدائی ، در حالی که حتا روانشناسان می گویند ریتم آرامش بخش است، چه خطرهائی می تواند به دنبال داشته باشد و چه پیامد هائی می تواند در زندگی کودکانی داشته باشد که سرانجام بزرگ می شوند و با دشواریهای زندگی در گیر خواهند شد ؟
سعید پیوندی به دو برد نمادین و روانی این گونه محدویت ها، یعنی حذف موسیقی ورقص، اشاره می کند.
او می گوید : از نظر نمادین محدویت های اعمال شده به نام اسلام و یا به نام هر ایده آل دیگر دخالت در زندگی افراد و سرکوب ساده ترین نیازهای انسانها به شمار می آید و افسردگی به وجود می آورد.
دوم این که جامعه ای بدون شادی، به معنای این است که ما جامعه را از روح خود تهی می کنیم و در نتیجه اعضای آن به یک زندگی سرد ادامه می دهند و پاره ای ضد آن می شوند.
او بر این باور است که جامعه ایران به سوی یک دورنمای تاریک در حال حرکت است چرا که همه پنجره هائی که وجود داشت برای این که جامعه نفس بکشد و خود را از فشارها آزادی بکند، در حال بسته شدن است و جامعه به سوی خفگی نمادین و روحی پیش می رود.
 

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

همرسانی :
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.