دلایل ضرورت افغانستان به حضور نیروهای خارجی

چرا افغانستان بعد از دوازده سال، هنوز هم نیازمند حضور نیروهای خارجی است؟ این سوالیست که امروز آنرا با آقای مهدیزاده کابلی در میان گذاشتم. چرا افغاستان هنوز هم نتوانسته است روی پای خود بایستد و هنوز هم نیازمند نیروی خارجی برای حفظ نظام خود است.

آقای مهدیزاده کابلی، نویسنده و مفسر مسایل سیاسی است و در خارج از کشور زندگی میکند. او میگوید که در طی سالهای جنگ بر ضد روس، و همچنان بعد از آن، یعنی در دوره های مجاهدین و طالبان، افغانستان از نظر اقتصادی بسیار ضربه دید. این اوضاع، اقتصاد کشور را که قبلاٌ هم با کمک خارجی زندگی میکرد، بکلی فلج کرد. در این ده سال اخیر هم فساد مالی و فساد اداری، آنچنان زیاد بود که دولت نتوانست کار ها و پروژه های اساسی را تامین کند.

این را که بعضی ها میگویند در این مدت افغانستان یک کمی پیشرفت کرده است و میتواند روی پای خود ایستاده شود، آقای مهدیزاده، نوعی خوش باوری تلقی میکند و اضافه میکند که خود این رژیم هم خواهان امضای این قرارداد است چون بدون آن، نمیتواند آیندۀ خود را تضمین کند.

در مورد دلیل اینکه افغانستان نمیتواند روی پای خود بایستد، آقای مهدیزاده میگوید که این به ساختار روان جمعی و فرهنگ ما برمیگردد، همچنان موقعیت کشور افغانستان که کوهستانی است و سالها در این کشور دور افتاده جنگ بوده است. مهارت مردم در جنگ است و اخلاق احتماعی هم دور معیار های جنگی میچرخد.

در مورد مصئونیت قضایی سربازان امریکایی، آقای مهدیزاده میگوید که دادگاه های افغانستان، به دلیل فساد، نمیتوانند جوابگوی نیاز های خود مردم باشند. در نتیجه طبیعی است که امریکاییان نپذیرند که نظامیان آنان تحت قضاوت این دادگاه ها قرار بگیرند. و در حق بازرسی خانه های مردم، میگوید که باید به این توجه شود که چرا سربازان وارد خانۀ کسی میشوند. او یاد آوری میکند که در صورتیکه اتهام تروریستی مطرح باشد در داخل کشورهای غربی هم، دادگاه به نیروهای امنیتی اجازه میدهد تا خانه های مردم را بازرسی کنند.