آیا پنجاه میلیون آواره در جهان نشانه رکورد جدیدی از خشونت و نابردباری در جوامع بشری است؟

علی محجوبی مشاور معاون ریاست پارلمان آلمان در این گفتگو به این نکته اشاره می کند که امروزه درگیری ها بطور عمده یا تحت لوای نابردباری مذهبی و یا پاکسازی های قومی و ملی صورت میگیرند و به آوارگی ها دامن می زنند..

 بیستم ماه ژوئن بمناسبت روز جهانی پناهندگان، کمیساریای عالی پناهندگی گزارش تکان دهنده ای منتشر کرده است که در آن رقم تعداد آوارگان در جهان را یک "رکورد" جدید محسوب کرده است.
آنتونیو گوترز رئیس کمیساریای عالی پناهندگان که به مناسبت این سالروز جهانی در لبنان سخنرانی میکرد متذکر شد که در سال 2013 با وجود پنج میلیون و دویست هزار پناهجو در جهان، می توان گفت که نسبت به سال قبل از آن که رقم این اوارگان چهل و پنج میلیون و دویست هزار نفر محاسبه شده بود، لااقل شش میلیون نفر به آوارگان جهان اضافه شده است.
در واقع با گسترش درگیری های قومی ، مذهبی و سیاسی در مناطق مختلف جهان ، عوارض فوری این جدال های خونین و خشونت های بیرحمانه ، گسترش بیسابقه پدیده آوارگی و جابجائی گروههای عظیم انسانی چه در داخل جوامع و چه بسوی سرزمین های ناشناخته است.
ادامه درگیری های خونین در سودان جنوبی ، جمهوری آفریقای مرکزی ، اوکراین ، سوریه و اینک عراق ، بخش مهمی از جهان را در آتش و خون فروبرده و جابجائی های انسانی عظیمی را تحمیل کرده است.

در مجله رادیوئی پژواک جامعه از اقای علی محجوبی مشاور معاون ریاست پارلمان آلمان می پرسم آیا در آغاز قرن بیست و یکم ، رسیدن به رکورد جدید از آوارگی در جوامع انسانی را میشود ترجمان رسیدن این جوامع به عرصه های پررنگ تری از خشونت و نابردباری تفسیر کرد؟
در زمینه پدیده پناهجوئی ، قرن بیستم با رواج نوعی پناهجوئی سیاسی شناخته میشد که روشنفکران و مخالفان حکومت های مستبد رو از کشورهایشان فراری میداد. بنظر می رسد که در قرن بیست و یکم علاوه بر پناهجویان سیاسی باید به آوارگان پرشماری توجه کرد که قربانی نابردباری های مذهبی و قومی قرار گرفته اند. آیا میشود نابردباری مذهبی را ویژگی اصلی خشونت ها در قرن جدید توصیف کرد؟
آمار های منتشر شده توسط کمیساریای عالی پناهندگی نشان می دهد که در میان پنجاه میلیون قربانی ناآرامی های منطقه ای ، حدود یک میلیون نفر متقاضی پناهجوئی در کشورهای غربی هستند. بنظر شما ایا این تعداد پراهمیت از پناهجویان ، قادر خواهند بود جذب جوامع غربی شوند؟ بویژه که گفته شده است که آلمان با بیش از صد هزار پناهجو در صدر کشورهای مورد علاقه پناهجویان قرار گرفته است.
علی محجوبی در این گفتگو به پرسش های بالا پاسخ می دهد و می گوید در سالهای اخیر ما شاهد افزایش تعداد پناهجویان بوده ایم. اما این افزایش فقط ناشی از بحران های سیاسی نیست بلکه ما عوامل دیگری هم داریم که باعث افزایش تعداد پناهندگان می شوند. از جمله فقر بسیار شدید و نیز تغییرات جوی و اقلیمی .

علی محجوبی به این نکته اشاره می کند که امروزه درگیری ها بطور عمده یا تحت لوای نابردباری مذهبی و یا پاکسازی های قومی و ملی صورت میگیرند. او مثال می زند که در قفقاز پس از فروپاشی شوروی این پدیده بوجود آمد و میلیون ها انسان جابجا شدند. در تاجیکستان و ازبکستان نیز این اتفاق افتاد. او می گوید هم اکنون در کشورهای فقیر افریقائی این حادثه هر روز اتفاق می افتد و آمار منتشر شده از سوی سازمان ملل زنگ خطری برای جامعه بین المللی است.
علی محجوبی در مورد بیش از یک میلیون نفری که متقاضی پناهجوئی در کشورهای غربی هستند ، عقیده دارد که ضرفیت و پتانسیل در کشورهای ثروتمند اروپائی و آمریکای شمالی برای پذیرش پناهنده موجود است. او اضافه می کند که برای ایجاد آمادگی سیاسی بقصد پذیرش تعداد قابل ملاحظه ای از پناهجویان ،باید بطور موازی تغییراتی در سیاست داخلی کشور ها بوجود آورد تا بتوان پناهجویان را پس از ورود خیلی زود جذب بازار کار و جذب ساختارهای زندگی اجتماعی کرد.
به این گفتگو گوش کنید.