تروریسم و تفاوت‌های اخلاقی میان کشورهای اسلامی و غرب

حملۀ تروریستی اسلام گرایان به شارلی، در شهر پاریس، علاوه بر مردمان کشورهای اروپایی، مردمان کشورهای اسلامی را هم وادار به تفکر و تعمق کرده است.

این سوء قصد به نظر میاید، حاکی از تشدید قطب بندی ها میان کشورهای دموکراتیک غربی و اسلام گرایان باشد. ولی در پشت این اختلافات، خود مردم هم است. اگرچه طرفداران آزادی بیان، با اعلام این که «من چارلی استم»، این سوء قصد را شدیداٌ محکوم کردند، ولی در میان مسلمانان، تعدادی بجای اعتراض به قتل نقاشان و خبرنگاران چارلی، لبۀ تیز اعتراض خود را بسوی خود چارلی و چاپ مجدد کاریکاتور حضرت محمد، نشانه گرفتند.

این موضوع را امروز با آقای شکیب مصدق، عضو سابق گروه «مورچه ها» و آواز خوان پاپ / راک افغانستانی، در میان گذاشتم. آقای مصدق این حرکت تروریستی را شدیداٌ محکوم میکند ولی این را هم اضافه میکند که قضیه چارلی باعث شد مسایلی چون حملات «بوکوحرام» در نیجیریا را، مردم فراموش کنند. از سوی دیگر، آقای مصدق این را هم که تعدادی از مردم، با این استدلال، که چون آنان به مقدسات اسلامی توهین کرده بودند، خوب شد کشته شده بودند، رد کرده و میگوید که اصلاٌ هیچ انسانی نمیتواند بپذیرد، که به دلیل نقاشی، کسانی به تفنگ زده و کشته شوند. توهین و اهانت، باید تعریف مجدد شود و بخصوص برای مسلمانان گفته شود که هیچ چیزی نباید در طنز و تمسخر استثنا باشد. چون طنز توهین نیست. و اگر طنزی باعث احساس توهین برای یک ملت شود، باید در مورد آن گفتگو شود.

ولی در مورد اصل مسئلۀ تروریسم، آقای مصدق روی نقش خود کشورهای غربی هم انگشت میگذارد و میگوید که خود آنان هم در ایجاد گروه های چون طالبان، القاعده و داعش نقش داشتند. از سوی دیگر سوالات زیادی در مورد این قضایا بی جواب میمانند، آقای مصدق در مورد دو نفری که دست به این عمل تروریستی زدند و در نهایت کشته شدند، هم میگوید که آیا آنان واقعاٌ میخواستند کشته شوند؟