اصل انتخابات و فرایند آن

بحث امروز ما در مورد انتخابات ریاست جمهوری، بین دو تن از هواداران تیم انتخاباتی دکتر عبدالله عبدالله، و یک تن از هنرمندانی است، که اصلاٌ خود انتخابات را مورد تردید قرار میدهد.

REUTERS/Mohammad Shoib

در حالیکه تیم انتخاباتی دکتر عبدالله عبدالله اعلان کرده است که روابطش را با کمیسیون‌های انتخاباتی قطع کرده و مسئولین این تیم می گویند که کمیسیون مستقل انتخابات، شامگاه دیشب شنبه ٢٨ ژوئن، در یک نامه به سیزده خواست آنان پاسخ رد داده است، همه منتظرند که ببینند که نهایت این جنجال‌ها چه خواهد شد.

میزگرد امشب با حضور آقایان "ذبیح الله فطرت" از مزار شریف، "احمد فهیم کوهدامنی" از کابل و "شکیب مصدق" از آلمان می‌باشد.

بحث را با آقایان کوهدامنی و فطرت آغاز میکنیم و در آغاز موضوع مهم فرآیندهای این انتخابات است و اینکه مردم ظاهراً با یک اکثریت قاطعی که به دکتر عبدالله رأی داده اند، سرسختانه منتظر اعلان نتایج هستند و در صورت تداوم تقلب، از هر راهی که باشد حق را به حق‌دار خواهند رسانید.

بعد از اینکه آقایان فطرت و کوهدامنی، نظرات خود را بیان کردند، آقای مصدق، با یک ترانۀ جدیدی که تصنیف آقای حسن زاده، یکی دیگر از اعضای گروه هنری «مورچگان» است، زیر نام «انتخابات» وارد گفتگو میشود. در این ترانه، که به سبک مدرن اجراء شده است، انتخابات، به عنوان اصل، مورد تردید قرار میگیرد. در این ترانه آمده است که «هیچ چی عوض نمیشه، باز هم مثل همیشه، زور دار برنده میشه، تگو نمیشه».

وارد شدن آقای مصدق در این بحث، و آنهم با این ترانه، که انتخابات را از اصل آن، مورد تردید قرار میدهد،  باعث این شد که بحث یک روند دیگری را در پیش بگیرد. آقایان فطرت و کوهستانی، از اصل و اصول انتخابات دفاع میکنند و آنرا  برای افغانستان مفید و ضروری قلمداد میکنند، در حالیکه آقای مصدق، دلایل خودش را در مورد اینکه بصورت عموم، انتخابات ها جوابگوی درخواست مردم نیست، بیان میکند.

او میگوید که خود او و اعضای دیگر گروه مورچگان، از گذشته تا حال، هیچ اعتقاد و اعتمادی به انتخابات در افغانستان ندارند.  او میگوید که در کشوری که هم از نظر نظامی و هم از نظر سیاسی و اقتصادی، مورد تهاجم قرار گرفته است، در یک کشوری که خود او، همین لحظه، هیچ استقلالی ندارد، امکان ندارد که یک انتخابات شفاف و عادلانه برگزار شود. او همچنان اضفه میکند که انتخابات از بالا یک شخص را بر مردم تحمیل میکند و هیچ جایی دیده نشده است، که از پایین، کسی موفق شود با انتخابات، به قدرت برسد. 

در جواب، آقای ذبیح الله فطرت، با توصیف از آقای مصدق، به عنوان هنرمند هنجار شکن، میگوید که شاید سوء تفاهمی در میان باشد. شاید آقای مصدق، نه با اصل و اصول انتخابات، بلکه با فرایند آن مخالف باشد. و گرنه، مخالفت با اصل و اصول انتخابات مخالفت با دموکراسی است. از سوی دیگر، آقای فطرت با این که افغانستان یک کشور اشغال شده است، هم ابراز مخالفت میکند. او میگوید که افغانستان کشور آزاد است، حکومت انتخابی دارد، و روند های دموکراتیک در آن جریان دارد. حضور نیروهای بین المللی در افغانستان، بر اساس قراردادهای بین المللی است و جای خود را دارد. بی اعتمادی مردم در افغانستان، به اصل انتخابات نیست، بلکه مردم تا حدی به فرایند انتخابات، بد گمان شده اند. و دلیل آن هم، برخورد نهاد های مختلف در طی سال های اخیر بوده است.

مسئولیت این مسئله، به گفتۀ آقای فطرت، به دوش حکومت افغانستان، بخشی از جامعۀ جهانی، و کمیسیون های انتخاباتی، در گذشته و امسال، بودند. ولی حضور گستردۀ مردم در انتخابات شانزدۀ حمل (فروردین) امسال، و همچنان، حضور قسمی مردم در انتخابات بیست و چهار جوزا، باورمندی مردم را نسبت به انتخابات نشان میدهد.

آقای کوهدامنی میگوید که، این که افغانستان یک کشور اشغال شده است، گپ طالب است. گپ حلقات تروریستی است و گپ استخبارات منطقه است.  قوای خارجی که در افغانستان حضور دارند، بر اساس درخواست سازمان ملل آمده اند و از آنجا مشروعبت به دست آورده اند.