از چند سال قبل، هنرهای تجسمی ایران در خارج از کشور با استقبال مواجه شده است. این موج جدید، باعث شد که یک نشریۀ هنری معتبر فرانسوی – آرت پرس- یک شماره مخصوص هنر معاصر ایران منتشر کند.انتشار این نشریه، بهانه ای است برای تأمل در وضعیت هنرهای تجسمی در ایران و گفتگو با دو تن از هنرمندان نسل جدید...
درد بزرگ هنر معاصر ایران، در اختیار نداشتن فضایی عمومی برای خودنمایی در سطح ملی است.
در جوامع آزاد، رسانه های بزرگ فراگیر، نمایشگاه های پربیننده و نهادها و سازمان های فراوان دیگر، آثار هنری را به بخش بسیار بزرگی از جامعه می شناسانند. حتی کسانی که چندان کنجکاوی وعلاقه ای به این آثار ندارند، خواه ناخواه، با تماشای تلویزیون، یا ورق زدن نشریات سراسری، حداقل با نام چند هنرمند یا فلان فیلم یا فلان آلبوم موسیقی آشنا می شوند.
همین آشنایی حتی سطحی، عناصر و وجوه مشترکی در فرهنگ ومعلومات عمومی همۀ اعضاء جامعه ایجاد می کند که در نهایت، بخشی از آن چه را که "فرهنگ ملی" می نامند، تشکیل می دهد.
در ایران، فرهنگ و دنیای ذهنی طبقات و گروه های اجتماعی از هم بریده و تکه تکه است. در واقع میدانی مشترک برای نمایش و ارائۀ "فرهنگ ملی" در کار نیست.
در این شرایط نامساعد، ارائۀ تصویری کلی از وضعیت هنر معاصر ایران تقریباً غیرممکن است. تلویزیون دولتی که فراگیرترین رسانۀ کشور است، حتی از نام بردن اکثر هنرمندان معاصر اکراه دارد، و آثار بسیاری از این هنرمندان، اجازۀ انتشار یا نمایش نمی گیرند.
به این دلایل است که همت نشریۀ فرانسوی آرت پرس برای ارائۀ تصویری کلی از وضعیت هنر معاصر ایران در یک شمارۀ ویژه، ارزش و اهمیت می یابد.
آرت پرس نشریۀ هنری معتبر و استخوان داری است که علاوه بر شمارۀ ماهانۀ خود، هر سه ماه یک بار نیز شماره هایی مخصوص تحت عنوان آرت پرس ٢ منتشر می کند که معمولاً به یک موضوع واحد اختصاص می یابد.
آخرین شمارۀ آرت پرس ٢ که به ایران اختصاص یافته، به زبان های فرانسه و انگلیسی است و با همکاری تنگاتنگ انتشارات نظر و مدیر آن محمود بهمن پور تدارک دیده شده است.
مدیر نشریه، خانم کاترین میه در سرمقاله اش تأکید می کند که تاکنون، نگاهی چنین فراگیر به هنر معاصر ایران سابقه نداشته و به همین دلیل هم این شمارۀ اخیر نشریه اهمیت بیشتری دارد.
برای معرفی فصلنامه، روز جمعه هفتم ماه مه (هفدهم اردیبهشت) میزگردی در مرکز فرهنگی پمپیدو ی پاریس برگزار شد.
در این جلسه که با استقبال فراوان و حتی می توان گفت هجوم ناظران مواجه شد، علیرضا سمیع آذر مدیر پیشین موزۀ هنرهای معاصر تهران، عباس کیارستمی، خانم رز عیسی کارشناس هنر و ندا رضوی پور هنرمند، شرکت داشتند. کاترین میه نیز گردانندۀ صحنه بود و بالاخره، عطا آیتی نیز به نمایندگی از طرف محمود بهمن پور در این جلسۀ گفتگو حضور داشت.
***
سینمای ایران از دهۀ نود میلادی در محافل هنری جهان محبوبیت و موفقیتی نسبی به دست آورد. اینک به نظر می رسد که هنرهای تجسمی ایران نیز کم و بیش پا به همان راه نهاده است.
در سال های اخیر، فروش آثار هنرمندان ایرانی در بعضی حراج های بین المللی سر و صدای فراوان به پا کرد. توجه گالری دارها و مجموعه داران غربی به ایران جلب شد و کارشناسان کنجکاو شدند که در محیط هنری ایران چه خبر است...
در گفتگویی با دو تن از هنرمندان موج جدید – ژینوس تقی زاده و ندا رضوی پور – ما نیز تلاش کردیم تا اندازه ای از روند آفرینش هنری، نقش بازار در آن و به طور کلی از وضعیت کنونی هنرهای تجسمی در ایران بیشتر مطلع شویم...
زمینه ها و زمانه ها
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید