"ژولین آسانژ از دشمن شماره یک آزادی بیان کمک مالی میگیرد"

وزیران خارجه کشورهای عضو مجمع ملل آمریکای جنوبی که روز یکشنبه در اکوادور در نشستی فوق العاده دیدار کردند، اعطای پناهندگی به آسانژ را حق یک کشور مستقل اعلام کردند و تهدید انگلیس مبنی بر لغو جایگاه دیپلماتیک سفارتخانه اکوادور در لندن را محکوم کردند.
ژولین آسانژ، بنيانگذار ويکی ليکس،دو روز پیش از آمريکا خواست «از تعقيب و آزار افشا کنندگان اطلاعات محرمانه دست بردارد». وی گفت: «جنگ آمريکا عليه افشا کنندگان بايد پايان يابد.»
ژولین آسانژ که از بالکن سفارتخانه اکوادور در لندن سخن می‌گفت، در این اظهارات اعلام کرد: «تهدید کردن ویکی لیکس به معنای تهدید کردن آزادی بیان و سلامت جوامع ما است.»
وی خواستار آزادی بردلی منينگ، سرباز جوان ارتش آمريکا، شد. آقای منینگ ۲۴ ساله، به اتهام افشای اسناد سری آمریکا برای ویکی لیکس، در ایالات متحده در زندان به سر می برد.

ژولین آسانژ در سخنان خود همچنین از «پوسی رايت» و نبيل رجب، فعال حقوق بشر بحرينی ياد کرد.
بسیاری او را یک ابر قهرمان میدانند که با دستان خالی در مقابل تمامی ابرقدرت های جهان ایستاده است. کسی که تنها سلاح او «سایت» اوست.
ژولین آسانژ فردی که شاید به نوعی عجیبترین پروند درخواست پناهندگی تاریخ را تاکنون داشته باشد، کسی که برای فرار از دستگاه قضایی انگلیس و سوئد به کشور اکوادور پناهنده سیاسی شده است.
اما در این میان بسیاری نیز هستند که او را «هنری دوکارد» پلیس «گاتهام سیتی» میدانند، پلیسی که بسیاری او را قهرمان شهر میدانند اما ماجرا چیزی دیگری است و منتظرند تا «بت من» دست او را رو کند.
سال گذشته مجله فارین پالیسی طی مقاله ای در این مورد که چه کسی میتواند از تمامی افشاگری های سایت ویکی لیکس سود برده باشد به این نکته اشاره کرده بود که در میان میلیونها برگ اسناد افشا شده توسط ویکی لیکس حتی یک برگ علیه شخص ولادیمیر پوتین وجود ندارد، ژولین آسانژ نیز چندی پیش با حضور در شبکه راشاتودی که زیر سیطره پوتین اداره میشود به این شک و شبهه ها و یا حداقل به این ادعا که او در پی آزادی بیان است به شدت خدشه وارد کرد. چرا که رسانه های مستقل روسیه به هیچ وجه حال و اوضاع خوبی ندارند، این رسانه های یا توسط دولت پوتین تعطیل شده اند و یا مورد سرکوب قرار گرفته اند و یا حتی روزنامه نگارانی در روسیه به صورت «اتفاقی» مرده اند.
کشور اکوادور نیز که او برای پناهندگی انتخاب کرده است در این زمینه وضعیت بدتری نیز دارد. کشوری که طبق آخرین آمار که توسط روزنامه نیویورک تایمز منتشر شده تنها 20 درصد مردم آن دسترسی به اینترنت دارند و رسانه های مستقل آن نیز توسط، «کوررا» رییس جمهور این کشور به اضمحلال رفته است. دو روزنامه نگار سرشناس منتظر حکم زندان خود هستند، مهمترین روزنامه این کشور به نام «ال یونیورسیتو» به همراه بسیاری از شبکه های رادویی و تلویزیونی مستقل تعطیل شده اند.
یکی از کسانی که به شدت معتقد است که اقای ژولین آسانژ «بدمن» این فیلم است، آقای نیما راشدان است کارشناس مسایل سیاست و رسانه.
آقای نیما راشدان در این زمینه به بخش فارسی رادیو بین المللی فرانسه گفت:

کسانی که دسترسی به اینترنت دارند و میتوانند خود تحقیق مستقل بکنند نمیتوانند او را انسان ارزشمند و کسی که به او ظلم شده است و حقش پایمال شده قلمداد کنند.
جدا از همه مسائلی که دوستان ایشان و کسانی که با ایشان ویکی لیکس را ساختند و اتهاماتی که علیه ایشان مطرح میکنند وجود دارد؛ ایشان با یک پرونده جدی مواجه است.
ایشان در یک کشوری که به اذعان متخصصین مسایل قضایی دنیا یکی از مستقل ترین بی طرف ترین نظام های قضایی جهان را داراست، متهم به تجاوز به دو انسان است. ایشان به جای اینکه همکاری کند در کشوری که میداند اجازه دفاع دارد و قاضی مستقل است، پناه برده است به کشوری مانند اکوادور.
این عمل آقای آسانژ نه از نظر حقوقی و نه از انسانی و نه از لحاظ اخلاقی و حقوق شهروندی قابل فهم نیست.
نیما راشدان در ادامه عنوان کرد: ایشان از منتقدین نقض آزادی بیان در غرب و به خصوص در امریکا است اما من به شخصه شاهد بودم در شهر ژنو هزینه مراسمی که ایشان برای روزنامه نگاران برگزار کرد، جمهوری اسلامی و بنیادی به اسم بنیاد القدس که وابسته به یکی از نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی است پرداخت شد و همچنین هزنیه اقامت ایشان را نیز پرداخت کردند.
این منطق ریاکارانه است که شما بیاید از کشوری که بیشترین تعداد روزنامه نگاران و بلاگرهای زندانی را دارد حمایت و پول بگیرد و آزادی بیان در کشورهایی مانند امریکا، سوئد و یا سوئیس را زیر سوال ببرید، این یک ریاکاری سیاسی است.
اقای ژولین آسانژ اسامی افرادی که در افغانستان، عراق، ایران و سوریه با مقامات امریکا دیدار کرده بودند و با آنها صحبت کرده بودند را منتشر کرد. کسانی که برای دیدار دخترشان و یا درمان مادرشان به دنبال ویزا بوده اند.
اسناد این چنین افرادی را منتشر کرد. دولت جمهوری اسلامی ایران که از برخورد آنها با کسانی که گمان میکنند جاسوس هستند را همه ما خبر داریم حدود سی یا چهل نفر را بازداشت کرد.
یعنی تعداد زیادی انسان در عراق، افغانستان، سوریه و ایران از سوی طلبان، القاعده و یا جمهوری اسلامی جانشان در خطر قرار گرفته است و بعد همین آقای آسانژ از ترس اینکه شاید روند قضایی پرونده ایشان در سوئد ممکن است غیرمستقل و غیرمنصفانه باشد به سفارت اکوادور پناهنده میشود. این یکی از بزرگرتین موارد ریاکاری و برخورد غیر اخلاقی است که من دیده‌ام.
شما بیایید مردم را در ایران و عراق و افغانستان جلوی جوخه مرگ بفرستید بعد به سفارت اکوادور پناهنده بشوید که به سوئد مسترد نشوید.
ما در اینجا با یک پارادوکس و جدال اخلاقی مواجه هستیم و طرفداران ایشان باید به این نکته توجه کنند.
لازم به ذکر است:بالتازار گارسون، وکيل مدافع ژولین آسانژ گفته است که آقای آسانژ «مبارزه برای حقوق خود را ادامه می دهد.»
ريکاردو پاتينيو، وزير خارجه‌ اکوادور، روز چهارشنبه اعلام کرد بريتانيا در يادداشتی رسمی به اکوادور، هشدار داده است که قصد دارد برای بازداشت ژولین آسانژ وارد سفارت اين کشور در لندن شود.
دادگاه بريتانيا به استرداد آسانژ به سوئد رای داده و مقامات این کشور می گویند که بریتانیا تعهد قانونی دارد تا آسانژ را به سوئد تحویل دهد.
اما ژولین آسانژ، این شهروند ۴۰ ساله استرالیایی، می‌گوید که اگر به سوئد فرستاده شود احتمال تحویل او به ایالات متحده برای پاسخگویی در مورد پرونده جاسوسی وجود دارد.