"محمد" ایرانی‌ها، علیه "محمد" اعراب

لوپوئن، با شرح ماجرای این فیلم که در سال ١٩٧٧ ساخته شده، به انگیزه‌های کارگردان این فیلم نیز اشاره کرده است. "مصطفی عقاد"، کارگردان سوری این فیلم، در گفت‌وگویی که سال ١٩٨٢ با روزنامه لیبراسیون انجام داد، گفته بود: «سینمای غرب تا الان تصویر کاریکاتوری از جهان عرب به دنیا ارائه داده که به هزار و یک شب خلاصه می شود.»

لوپوئن می نویسد این کارگردان که سال ١٩٣٠ در شهر حلب به دنیا آمد، و در لس‌آنجلس زندگی می کرد، برای ساخت فیلمش با مشکلات بسیاری مواجه بود، زیرا نباید احساسات مذهبی ٧٠٠ میلیون مسلمانی را که آن زمان در سراسر کره زمین زندگی می کردند تحریک می کرد. به همین دلیل او تصمیم گرفت که قبل از فیلمبرداری فیلمش با محمد متولی الشعراوی، امام الازهر، در قاهره ملاقات کند و اجازه او را بگیرد.

لوپوئن اضافه می کند که این ملاقات کافی نبود. هالیوود برای پرداخت هزینه ساخت این فیلم خطر نکرد و دولت های عربی هم برای پرداخت هزینه این فیلم شروط سیاسی مطرح می کردند. اما مصطفی عقاد گفت که نمی خواهد فیلمش با سیاست عجین شود و تلفیق این دو برایش غیرقابل تحمل است. در نهایت چند سرمایه‌گذار خصوصی کویتی، مراکشی و لیبیایی سرمایه ساخت این فیلم را بر عهده گرفتند: مبلغی که حدود ١٧میلیون دلار بود.

لوپوئن، با شرح جزئیات بیشتر از این فیلم می نویسد که بالاخره فیلمبرداری این فیلم در مراکش آغاز شد و در مارس ١٩٧٧ در هالیوود اکران شد؛ اما با این حال، نمایش این فیلم اعتراضاتی را به دنبال داشت و چند روز بعد در واشنگتن ١٤٧نفر از جمله به گروگان گرفته شدند و در حالی که سفرای ایران، مصر و پاکستان برای آزادسازی این گروگان‌ها مشغول مذاکره بودند، فیلم "رسالت" از پرده سینماهای آمریکا برداشته شد.

لوپوئن، ادامه می دهد که بعدها سران کشورهای عربی، مثل حسن دوم و حسین، پادشاهان مراکش و اردن، از فیلم مصطفی عقاد حمایت کردند و گفتند که این فیلم بر اساس قرآن ساخته شده؛ همچنین موفقیت این فیلم به جایی رسید که موسی صدر، یکی از رهبران شیعی لبنان به مصطفی عقاد پیشنهاد کرد که فیلمی را درباره زندگی علی، امام اول شیعیان، بسازد.

لوپوئن در ادامه به ساخت فیلم دیگری از مصطفی عقاد با عنوان "شیر صحرا" اشاره می کند که درباره مبارزه علیه نیروهای ایتالیایی در لیبی بود و در آن، بار دیگر "آنتونی کوئین" ایفای نقش می کرد.

این هفته نامه در پایان گزارش خود یادآور می شود که مصطفی عقاد در سال ٢٠٠۵، زمانی که برای شرکت در یک مراسم عروسی به هتلی در "امان" رفته بود، در یک حمله مرگبار که ربطی با فیلم‌های او نداشت کشته شد.

اما لوپوئن در حاشیه گزارش خود درباره فیلم "رسالت"، به ساخت فیلم "محمد" به کارگردانی "مجید مجیدی"، کارگردان ایرانی نیز اشاره کرده و آن را واکنشی به ساخت فیلم زندگی پیامبر اسلام توسط قطری ها دانسته است.

لوپوئن با اشاره به اختلافات در میان مسلمانان از قرن هفتم میلادی تاکنون، می نویسد که اکنون این اختلافات به پرده سینماها هم کشانده شده است؛ به عنوان نمونه، شیعیان ایران و سنی مذهبان قطر برای به تصویر کشیدن زندگی پیامبر خود، با هم به رقابت می پردازند.

لوپوئن با اشاره به اکران فیلم "محمد" ساخته مجید مجیدی در جشنواره فیلم "فجر" تهران که مهمترین جشنواره فیلم در ایران به شمار می رود، می نویسد که این کارگردان که پیشتر فیلم‌های خوبی ساخته بود، این بار با وزارت ارشاد برای ساخت زندگی محمد همکاری کرده است.

لوپوئن همچنین به استفاده از خارجی‌ها در روند ساخت این فیلم اشاره می کند و می نویسد که علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی نیز از پشت صحنه ساخت این فیلم بازدید کرد.

لوپوئن با بیان این که ١٠٠میلیون دلار صرف ساخت این فیلم شده، به نقل از مجید مجیدی می نویسد: «ما می خواهیم چهره واقعی اسلام را نشان دهیم.»

این هفته نامه فرانسوی همچنین یادآور می شود که فیلم "محمد" ساخته مجید مجیدی، از سوی مسئولان جشنواره برلین پذیرفته نشد.

اما هفته‌نامه نوول ابسرواتور، در شماره این هفته خود گفت‌وگویی منتشر کرده با "آرسنی یاتسنیوک"، نخست وزیر اوکراین. این حقوقدان و سیاستمدار چهل ساله، که پس از انقلاب اوکراین و عزل ویکتور یانوکوویچ، به نخست وزیری کشورش انتخاب شد، پیشتر در سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ وزارت‌های اقتصاد و امور خارجه و همچنین ریاست مجلس ملی اوکراین را بر عهده داشت. آرسنی یاتسنیوک، در این گفت‌وگو ضمن تحلیل انقلاب اوکراین که به انقلاب "میدان" شهرت دارد، به اروپایی‌ها نسبت به اهداف توسعه‌طلبانه روسیه هشدار می‌دهد.

ونسان ژُوِر، خبرنگار نوول ابسرواتور در کی‌یف، به عنوان اولین سؤال از نخست وزیر اوکراین، می‌پرسد که اکنون یک سال از "انقلاب میدان" می‌گذرد، در این مدت، جنگ همچنان ادامه داشته و بیش از ۵ هزار کشته بر جای گذاشته است؛ اقتصاد اوکراین نیز سقوط کرده است. به نظر شما که یکی از رهبران این کشور هستید، از آرمان‌های انقلاب اوکراین چه باقی مانده است؟

آرسنی یاتسنیوک، نخست وزیر اوکراین پاسخ می‌دهد: مشخص‌ترین چیز این است که اوکراینی‌ها که طی یک سال گذشته، همواره برای حفظ استقلال و دولت خود در مبارزه بوده اند. ما همگی موفق شده ایم که جلوی روسیه را در زمینه تسلط بر کشورمان بگیریم.

نوول ابسرواتور می‌پرسد، آیا هدف پوتین تسلط بر اوکراین است؟ نخست وزیر اوکراین پاسخ می دهد، مطمئناً. هدف نهایی رئیس جمهوری روسیه در دست گرفتن اوکراین است. او می خواهد که اتحاد جماهیر شوروی را به این شکل یا شکل دیگری احیا کند و پاسخ ما به او این است که: آقای پوتین از اوکراین بروید بیرون.

سپس نخست وزیر اوکراین درباره این که چرا این کشور نمی خواهد زیر سلطه و در قلمرو روسیه باشد، ادامه می دهد که اساساً مردم اوکراین با مردم روسیه تفاوت‌هایی دارند.

وی تأکید می‌کند که اوکراینی‌ها علی‌رغم اینکه بهترین آرزوها را برای روس‌ها- و نه رهبران کنونی‌شان- دارند، به آنها می‌گویند: لطفاً ما را به حال خودمان بگذارید. شما مشکلات خاص خودتان را دارید، لطفاً آنها را حل کنید. نخست وزیر اوکراین سپس اضافه می کند، به جای این کار، پوتین مثل رهبران شوروی سابق عمل می کند، یعنی او همواره تقصیر را به گردن غربی ها یا اوکراین می اندازد

در ادامه این گفت‌وگو، خبرنگار نوول ابسرواتور می پرسد: برخی حتی در فرانسه معتقدند که عزل "ویکتور یانوکوویچ" که منجر به قدرت گرفتن شما شد، با یک کودتا صورت گرفت؛ نظر شما چیست؟

نخست وزیر اوکراین جواب می دهد: این را روس ها شایع کرده اند، اجازه بدهید از واقعیات صحبت کنیم نه از شایعات. یانوکوویچ بارها قول داده بود که اوکراین به اتحادیه اروپا نزدیک خواهد شد، اما در سپتامبر ٢٠١٣ به طور ناگهانی او از امضای توافق همکاری با اتحادیه اروپا خودداری کرد؛ مردم شروع کردند به اعتراض، پلیس هم با شدت و خشونت با آنها برخورد کرد. یانوکوویچ تصمیم گرفت که با تک تیراندازها، رژیم خود را حفظ کند. او به روی بی گناهان آتش گشود؛ او مرز بدون بازگشت را رد کرد؛ با این حال ما به دنبال یک راه حل بودیم.

طی دو روز، در اواخر فوریه، ما به عنوان رهبران اپوزیسیون، با حضور سه وزیر اروپایی از جمله لوران فابیوس، وزیر امورخارجه فرانسه، با یانوکوویچ مذاکره کردیم و بعد هم یک توافقنامه امضا کردیم؛ اما از فردای آن روز، یانوکوویچ این توافقنامه را رعایت نکرد. او در تلویزیون اعلام کرد که هرگز تبصره های اصلاحی قانون اساسی را تصویب نمی کند؛ بعد هم که از کشور فرار کرد و پارلمان با اکثریت مورد نظر قانون اساسی، به عزل او رأی داد. حالا چگونه می توان از این روند به عنوان کودتا یاد کرد؟

در ادامه این گفت‌وگو، نوول ابسرواتور این پرسش را مطرح می کند که بعضی در فرانسه معتقدند که اوکراین برای خروج از بحران کنونی باید حالتی را که فنلاند در دوران جنگ سرد داشت به خود بگیرد و عضو ناتو نشود. چرا شما این راه حل را رد می کنید؟

نخست وزیر اوکراین پاسخ می دهد: ما متوجه هستیم که چرا اکنون ناتو آماده نیست که عضویت اوکراین را بپذیرد، اما چه گزینه دیگری در دست داریم؟ در این شرایط، خنثی بودن به این معنی است که اوکراین به یک کشور وابسته در بلوک نظامی روسیه تبدیل شود. در سال ٢٠٠٨، کشورهای عضو ناتو این امر را که گرجستان و اوکراین روند عضویت در این سازمان را به راه بیندازند رد کردند؛ آنها مرتکب اشتباه بزرگی شدند؛ این تصمیم ناتو دست پوتین را باز گذاشت. چند ماه بعد، روسیه گرجستان را به تصرف در آورد.

نخست وزیر اوکراین تأکید می کند که پس از تصرف بخشی از خاک اوکراین از سوی روسیه، اکنون اکثریت مردم اوکراین خواهان الحاق به ناتو هستند و این هدفی است که ما در بلند مدت دنبال خواهیم کرد.